мака

Macedonian

Etymology

From Proto-Slavic *mǫka (“torture, torment”).

Noun

мака • (maka) f

1. suffering
2. difficulty, effort

Inflection

Declension of мака

	singular	plural
indefinite	мака	маки
definite unspecified	маката	маките
definite proximal	макава	макиве
definite distal	макана	макине
vocative	мако	маки

Verb

мака • (maka) impf

1. (transitive) to dip, plunge

Conjugation

Conjugation of мака (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	макал	—	adjectival participle	макан
feminine	макала	—	adverbial participle	макајќи
neuter	макало	—	verbal noun	макање
plural	макале	—	perfect participle	макано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	макам	макав	—	—
2nd singular	макаш	макаше	—	макај
3rd singular	мака	макаше	—	—
1st plural	макаме	макавме	—	—
2nd plural	макате	макавте	—	макајте
3rd plural	макаат	макаа	—	—
Compound tenses
perfect	сум макал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам макано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев макал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав макано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал макано		perfect of има + perfect participle
future	ќе макам		ќе + present
има-future	ќе имам макано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе макав		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав макано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум макал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал макано		future reported of има + perfect participle
conditional	би макал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал макано		conditional of има + perfect participle

---

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈmakə]

Noun

ма́ка • (máka) m inan

1. genitive singular of мак (mak)