повод

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Macedonian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈpɔvɔt]
  • Hyphenation: по‧вод

Etymology 1[edit]

Inherited from Proto-Slavic *povodъ.

Noun[edit]

повод (povodm (plural поводи)

  1. reason, grounds, occasion
Declension[edit]

Etymology 2[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun[edit]

повод (povodm (plural поводи)

  1. rein

References[edit]

  • повод” in Дигитален речник на македонскиот јазик (Digitalen rečnik na makedonskiot jazik) [Digital dictionary of the Macedonian language] − drmj.eu

Russian[edit]

Etymology[edit]

Action noun of повести́ (povestí).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈpovət]
  • (file)

Noun[edit]

по́вод (póvodm inan (genitive по́вода, nominative plural пово́дья, genitive plural пово́дьев, relational adjective поводо́к)

  1. rein, bridle, bridle-rein
    Synonym: вожжа́ (vožžá)

Declension[edit]

Related terms[edit]

Noun[edit]

по́вод (póvodm inan (genitive по́вода, nominative plural по́воды, genitive plural по́водов)

  1. cause, ground, occasion
    Synonym: предло́г (predlóg)
    по по́воду чего́-либоpo póvodu čevó-liboconcerning something

Declension[edit]

Serbo-Croatian[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *povodъ.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pǒʋod/
  • Hyphenation: по‧вод

Noun[edit]

по̀вод m (Latin spelling pòvod)

  1. motive, reason
  2. occasion (usually in instrumental)

Declension[edit]