قش

Arabic

قَشّ

Etymology

Borrowed from Aramaic קַשּׁא (qaššā) / ܩܷܫܳܐ (qeššā, “thin straw, stubble, chaff”), from Akkadian 𒄀𒋝 (/⁠kikkišu, kikkisu⁠/, “large amounts of reeds plaited together”).

Noun

قَشّ • (qašš) m (collective, singulative قَشَّة f (qašša))

1. stubble, straw

Declension

Declension of noun قَشّ (qašš)

collective	basic collective triptote
	indefinite	definite	construct
informal	قَشّ qašš	الْقَشّ al-qašš	قَشّ qašš
nominative	قَشٌّ qaššun	الْقَشُّ al-qaššu	قَشُّ qaššu
accusative	قَشًّا qaššan	الْقَشَّ al-qašša	قَشَّ qašša
genitive	قَشٍّ qaššin	الْقَشِّ al-qašši	قَشِّ qašši
singulative	singulative triptote in ـَة (-a)
	indefinite	definite	construct
informal	قَشَّة qašša	الْقَشَّة al-qašša	قَشَّة qaššat
nominative	قَشَّةٌ qaššatun	الْقَشَّةُ al-qaššatu	قَشَّةُ qaššatu
accusative	قَشَّةً qaššatan	الْقَشَّةَ al-qaššata	قَشَّةَ qaššata
genitive	قَشَّةٍ qaššatin	الْقَشَّةِ al-qaššati	قَشَّةِ qaššati
dual	indefinite	definite	construct
informal	قَشَّتَيْن qaššatayn	الْقَشَّتَيْن al-qaššatayn	قَشَّتَيْ qaššatay
nominative	قَشَّتَانِ qaššatāni	الْقَشَّتَانِ al-qaššatāni	قَشَّتَا qaššatā
accusative	قَشَّتَيْنِ qaššatayni	الْقَشَّتَيْنِ al-qaššatayni	قَشَّتَيْ qaššatay
genitive	قَشَّتَيْنِ qaššatayni	الْقَشَّتَيْنِ al-qaššatayni	قَشَّتَيْ qaššatay
paucal (3-10)	sound feminine paucal
	indefinite	definite	construct
informal	قَشَّات qaššāt	الْقَشَّات al-qaššāt	قَشَّات qaššāt
nominative	قَشَّاتٌ qaššātun	الْقَشَّاتُ al-qaššātu	قَشَّاتُ qaššātu
accusative	قَشَّاتٍ qaššātin	الْقَشَّاتِ al-qaššāti	قَشَّاتِ qaššāti
genitive	قَشَّاتٍ qaššātin	الْقَشَّاتِ al-qaššāti	قَشَّاتِ qaššāti

Verb

قَشَّ • (qašša) I (non-past يَقُشُّ (yaquššu) or يَقِشُّ (yaqiššu), verbal noun قَشّ (qašš))

1. to amass, to gather, to pick up, to sweep up

Conjugation

Conjugation of قَشَّ (I, geminate, a ~ u/i, full passive (?), verbal noun قَشّ)

verbal noun الْمَصْدَر						قَشّ qašš
active participle اِسْم الْفَاعِل						قَاشّ qāšš
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَقْشُوش maqšūš
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	قَشَشْتُ qašaštu	قَشَشْتَ qašašta	قَشَّ qašša		قَشَشْتُمَا qašaštumā	قَشَّا qaššā		قَشَشْنَا qašašnā	قَشَشْتُمْ qašaštum	قَشُّوا qaššū
	f		قَشَشْتِ qašašti	قَشَّتْ qaššat			قَشَّتَا qaššatā			قَشَشْتُنَّ qašaštunna	قَشَشْنَ qašašna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَقُشُّ, أَقِشُّ ʔaquššu, ʔaqiššu	تَقُشُّ, تَقِشُّ taquššu, taqiššu	يَقُشُّ, يَقِشُّ yaquššu, yaqiššu		تَقُشَّانِ, تَقِشَّانِ taquššāni, taqiššāni	يَقُشَّانِ, يَقِشَّانِ yaquššāni, yaqiššāni		نَقُشُّ, نَقِشُّ naquššu, naqiššu	تَقُشُّونَ, تَقِشُّونَ taquššūna, taqiššūna	يَقُشُّونَ, يَقِشُّونَ yaquššūna, yaqiššūna
	f		تَقُشِّينَ, تَقِشِّينَ taquššīna, taqiššīna	تَقُشُّ, تَقِشُّ taquššu, taqiššu			تَقُشَّانِ, تَقِشَّانِ taquššāni, taqiššāni			تَقْشُشْنَ, تَقْشِشْنَ taqšušna, taqšišna	يَقْشُشْنَ, يَقْشِشْنَ yaqšušna, yaqšišna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَقُشَّ, أَقِشَّ ʔaqušša, ʔaqišša	تَقُشَّ, تَقِشَّ taqušša, taqišša	يَقُشَّ, يَقِشَّ yaqušša, yaqišša		تَقُشَّا, تَقِشَّا taquššā, taqiššā	يَقُشَّا, يَقِشَّا yaquššā, yaqiššā		نَقُشَّ, نَقِشَّ naqušša, naqišša	تَقُشُّوا, تَقِشُّوا taquššū, taqiššū	يَقُشُّوا, يَقِشُّوا yaquššū, yaqiššū
	f		تَقُشِّي, تَقِشِّي taquššī, taqiššī	تَقُشَّ, تَقِشَّ taqušša, taqišša			تَقُشَّا, تَقِشَّا taquššā, taqiššā			تَقْشُشْنَ, تَقْشِشْنَ taqšušna, taqšišna	يَقْشُشْنَ, يَقْشِشْنَ yaqšušna, yaqšišna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَقُشَّ, أَقُشِّ, أَقْشُشْ, أَقِشَّ, أَقِشِّ, أَقْشِشْ ʔaqušša, ʔaqušši, ʔaqšuš, ʔaqišša, ʔaqišši, ʔaqšiš	تَقُشَّ, تَقُشِّ, تَقْشُشْ, تَقِشَّ, تَقِشِّ, تَقْشِشْ taqušša, taqušši, taqšuš, taqišša, taqišši, taqšiš	يَقُشَّ, يَقُشِّ, يَقْشُشْ, يَقِشَّ, يَقِشِّ, يَقْشِشْ yaqušša, yaqušši, yaqšuš, yaqišša, yaqišši, yaqšiš		تَقُشَّا, تَقِشَّا taquššā, taqiššā	يَقُشَّا, يَقِشَّا yaquššā, yaqiššā		نَقُشَّ, نَقُشِّ, نَقْشُشْ, نَقِشَّ, نَقِشِّ, نَقْشِشْ naqušša, naqušši, naqšuš, naqišša, naqišši, naqšiš	تَقُشُّوا, تَقِشُّوا taquššū, taqiššū	يَقُشُّوا, يَقِشُّوا yaquššū, yaqiššū
	f		تَقُشِّي, تَقِشِّي taquššī, taqiššī	تَقُشَّ, تَقُشِّ, تَقْشُشْ, تَقِشَّ, تَقِشِّ, تَقْشِشْ taqušša, taqušši, taqšuš, taqišša, taqišši, taqšiš			تَقُشَّا, تَقِشَّا taquššā, taqiššā			تَقْشُشْنَ, تَقْشِشْنَ taqšušna, taqšišna	يَقْشُشْنَ, يَقْشِشْنَ yaqšušna, yaqšišna
imperative الْأَمْر	m		قُشَّ, قُشِّ, اُقْشُشْ, قِشَّ, قِشِّ, اِقْشِشْ qušša, qušši, uqšuš, qišša, qišši, iqšiš			قُشَّا, قِشَّا quššā, qiššā				قُشُّوا, قِشُّوا quššū, qiššū
	f		قُشِّي, قِشِّي quššī, qiššī							اُقْشُشْنَ, اِقْشِشْنَ uqšušna, iqšišna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	قُشِشْتُ qušištu	قُشِشْتَ qušišta	قُشَّ qušša		قُشِشْتُمَا qušištumā	قُشَّا quššā		قُشِشْنَا qušišnā	قُشِشْتُمْ qušištum	قُشُّوا quššū
	f		قُشِشْتِ qušišti	قُشَّتْ quššat			قُشَّتَا quššatā			قُشِشْتُنَّ qušištunna	قُشِشْنَ qušišna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُقَشُّ ʔuqaššu	تُقَشُّ tuqaššu	يُقَشُّ yuqaššu		تُقَشَّانِ tuqaššāni	يُقَشَّانِ yuqaššāni		نُقَشُّ nuqaššu	تُقَشُّونَ tuqaššūna	يُقَشُّونَ yuqaššūna
	f		تُقَشِّينَ tuqaššīna	تُقَشُّ tuqaššu			تُقَشَّانِ tuqaššāni			تُقْشَشْنَ tuqšašna	يُقْشَشْنَ yuqšašna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُقَشَّ ʔuqašša	تُقَشَّ tuqašša	يُقَشَّ yuqašša		تُقَشَّا tuqaššā	يُقَشَّا yuqaššā		نُقَشَّ nuqašša	تُقَشُّوا tuqaššū	يُقَشُّوا yuqaššū
	f		تُقَشِّي tuqaššī	تُقَشَّ tuqašša			تُقَشَّا tuqaššā			تُقْشَشْنَ tuqšašna	يُقْشَشْنَ yuqšašna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُقَشَّ, أُقَشِّ, أُقْشَشْ ʔuqašša, ʔuqašši, ʔuqšaš	تُقَشَّ, تُقَشِّ, تُقْشَشْ tuqašša, tuqašši, tuqšaš	يُقَشَّ, يُقَشِّ, يُقْشَشْ yuqašša, yuqašši, yuqšaš		تُقَشَّا tuqaššā	يُقَشَّا yuqaššā		نُقَشَّ, نُقَشِّ, نُقْشَشْ nuqašša, nuqašši, nuqšaš	تُقَشُّوا tuqaššū	يُقَشُّوا yuqaššū
	f		تُقَشِّي tuqaššī	تُقَشَّ, تُقَشِّ, تُقْشَشْ tuqašša, tuqašši, tuqšaš			تُقَشَّا tuqaššā			تُقْشَشْنَ tuqšašna	يُقْشَشْنَ yuqšašna

Derived terms

• قُشَاش (qušāš, “sweepings”)
• قَشِيش (qašīš, “sweepings”)
• مِقَشَّة (miqašša, “besom”)

Noun

قَشّ • (qašš) m

1. verbal noun of قَشَّ (qašša) (form I)

Declension

Declension of noun قَشّ (qašš)

singular	basic singular triptote
	indefinite	definite	construct
informal	قَشّ qašš	الْقَشّ al-qašš	قَشّ qašš
nominative	قَشٌّ qaššun	الْقَشُّ al-qaššu	قَشُّ qaššu
accusative	قَشًّا qaššan	الْقَشَّ al-qašša	قَشَّ qašša
genitive	قَشٍّ qaššin	الْقَشِّ al-qašši	قَشِّ qašši

References

• “qš”, in The Comprehensive Aramaic Lexicon Project, Cincinnati: Hebrew Union College, 1986–
• “kikkišu”, in The Assyrian Dictionary of the Oriental Institute of the University of Chicago (CAD)‎^[1], volume 8, K, Chicago: University of Chicago Oriental Institute, 1971, page 352b
• Dozy, Reinhart Pieter Anne (1881) “قش”, in Supplément aux dictionnaires arabes‎^[2] (in French), volume 2, Leiden: E. J. Brill, page 347
• Fraenkel, Siegmund (1886) Die aramäischen Fremdwörter im Arabischen (in German), Leiden: E. J. Brill, page 137
• Freytag, Georg (1835) “قش”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎^[3] (in Latin), volume 3, Halle: C. A. Schwetschke, page 445
• Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “قش”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc‎^[4] (in French), volume 2, Paris: Maisonneuve et C^ie, page 740
• Lagarde, Paul de (1866) Gesammelte Abhandlungen (in German), Leipzig: F. A. Brockhaus, page 53
• Löw, Immanuel (1881) Aramæische Pflanzennamen‎^[5] (in German), Leipzig: Wilhelm Engelmann, page 160

Hijazi Arabic

Root
ق ش ش
3 terms

قَش

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡaʃʃ/, [ɡaʃ]

Etymology 1

From Arabic قَشّ (qašš).

Noun

قَشّ • (gašš) m (collective, singulative قَشَّة f (gašša))

1. straw
2. hay

Etymology 2

From Arabic قَشَّ (qašša).

Verb

قَشّ • (gašš) I (non-past يِقُشّ (yigušš))

1. (informal) to remove

   Synonyms: بَعَّد (baʕʕad), وَخَّر (waḵḵar)

Conjugation

Conjugation of قش

		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	قشّيت (gaššēt)	قشّيت (gaššēt)	قشّ (gašš)		قشّينا (gaššēna)	قشّيتوا (gaššētu)	قشّوا (gaššu)
	f		قشّيتي (gaššēti)	قشّت (gaššat)
non-past	m	أقشّ (ʔagušš)	تقشّ (tigušš)	يقشّ (yigušš)		نقشّ (nigušš)	تقشّوا (tiguššu)	يقشّوا (yiguššu)
	f		تقشّي (tigušši)	تقشّ (tigušš)
imperative	m		قشّ (gušš)				قشّوا (guššu)
	f		قشّي (gušši)

Karakhanid

Etymology 1

Inherited from Proto-Turkic *kuš.

Noun

قُشْ (quš)

1. bird

Derived terms

• اُرُنْكْ قُشْ (ürüŋ quš)
• تِڨٖی قُشْ (tẹvi quš, “ostritch”)
• قَرا قُشْ (qara quš)
• قُشْغاجْ (qušğač)
• قُشْلاغْ (qušlağ)
• قُشْلاماقْ (qušlamaq)
• قُشْلُقْ (qušluq)
• یُونْ قُش (yūn quš)

Descendants

• Chagatai: قوش (quš)
  • Uzbek: qush
  • Uyghur: قۇش (qush)

Further reading

• al-Kashgarî, Mahmud (1072–1074) Besim Atalay, transl., Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi [Translation of the “Compendium of the languages of the Turks”] (Türk Dil Kurumu Yayınları; 521) (in Turkish), 1985 edition, volume I, Ankara: Türk Tarih Kurmu Basımevi, published 1939–1943, pages 331-332
• Clauson, Gerard (1972) “kuş”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, →ISBN, →OCLC, page 670

Etymology 2

Inherited from Proto-Turkic *kïĺ.

Noun

قِشْ (qïš)

1. winter

   قِشْ قُنُقٖی اُوتْ ― qïš qonuqï ōt ― winter's guest fire

Derived terms

• قِشْلاغْ (qïšlağ)
• قِشْلاماقْ (qïšlamaq)
• قِشْلِقْ (qïšlïq)

Descendants

• Chagatai: قیش (qïš)
  • Uzbek: qish
  • Uyghur: قىش (qish)

Further reading

• al-Kashgarî, Mahmud (1072–1074) Besim Atalay, transl., Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi [Translation of the “Compendium of the languages of the Turks”] (Türk Dil Kurumu Yayınları; 521) (in Turkish), 1985 edition, volume I, Ankara: Türk Tarih Kurmu Basımevi, published 1939–1943, page 332
• Clauson, Gerard (1972) “kuş”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, →ISBN, →OCLC, page 670

South Levantine Arabic

Etymology

From Arabic قَشّ (qašš).

Pronunciation

• IPA^(key): (Urban) /ʔaʃʃ/, [ˈʔaʃ]
• IPA^(key): (Bedouin) /ɡaʃʃ/, [ˈɡaʃ]

• Audio (Ramallah):

  (file)

Noun

قشّ • (ʔašš) m (collective, singulative قشّة f (ʔašše))

1. straw (material or uncountable)

   Synonym: تبن (tibn)