نعيم

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: نعیم

Arabic[edit]

Root
ن ع م (n-ʕ-m)

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

نَعِيم (naʕīmm

  1. bliss, delight
    • 609–632 CE, Qur'an, 82:13-14:
      إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ / وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ
      ʔinna l-ʔabrāra lafī naʕīmin / waʔinna l-fujjāra lafī jaḥīmin
      (please add an English translation of this quotation)
    • 10th century, Al-Mutanabbi :
      ذُو الْعَقْلِ يَشْقَى فِي النَّعِيمِ بِعَقْلِهِ / وَأَخُو الْجَهَالَةِ فِي الشَّقَاوَةِ يَنْعَمُ
      ḏū l-ʕaqli yašqā fī an-naʕīmi biʕaqlihi / waʔaḵū l-jahālati fī š-šaqāwati yanʕamu
  2. (figuratively) heaven, the Heaven, paradise, the Paradise
    Synonyms: فِرْدَوس, جَنَّة (janna) Antonyms: سَعِير (saʕīr), لَظَىٰ (laẓā), النَّار (an-nār), جَهَنَّم (jahannam), جَحِيم (jaḥīm), حُطَمَة (ḥuṭama), سَقَر (saqar), هَاوِيَة (hāwiya)

Declension[edit]

Antonyms[edit]