کون کردن
Jump to navigation
Jump to search
Persian[edit]
Etymology[edit]
Literally "to do (the) ass".
Pronunciation[edit]
- (Classical Persian) IPA(key): [kuːn kaɾ.dan]
- (Iran, formal) IPA(key): [kʰuːn kʰʲæɹ.d̪æn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [kʰun kʰäɾ.d̪än]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | kūn kardan |
| Dari reading? | kūn kardan |
| Iranian reading? | kun kardan |
| Tajik reading? | kun kardan |
Verb[edit]
کون کردن • (kun kardan) (present stem کون کن (kun kon))
- (vulgar) to ass-fuck, to sodomize, to bum, to cornhole
- تمام شب کونش را می‌کردم.
- Tamâm-e šab kunaš-râ mi-kardam. (literary)
- Tamum-e šab kuneš-o mi-kardam. (colloquial)
- تمام شب کونش را می‌کردم.
Conjugation[edit]
| infinitive | کون کردن (kun kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | کون کن (kun kon) | ||||||
| past | کون کرد (kun kard) | |||||||
| participle | present | کون کننده (kun konandé) | ||||||
| past | کون کرده (kun kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | کون کنم (kun kónam) |
کون کنی (kun kóni) |
کون کند (kun kónad) |
کون کنیم (kun kónim) |
کون کنید (kun kónid) |
کون کنند (kun kónand) | |
| present (imperfect) | کون می‌کنم (kun mí-konam) |
کون می‌کنی (kun mí-koni) |
کون می‌کند (kun mí-konad) |
کون می‌کنیم (kun mí-konim) |
کون می‌کنید (kun mí-konid) |
کون می‌کنند (kun mí-konand) | ||
| present progressive | دارم کون می‌کنم (dấram kun mí-konam) |
داری کون می‌کنی (dấri kun mí-koni) |
دارد کون می‌کند (dấrad kun mí-konad) |
داریم کون می‌کنیم (dấrim kun mí-konim) |
دارید کون می‌کنید (dấrid kun mí-konid) |
دارند کون می‌کنند (dấrand kun mí-konand) | ||
| present perfect | کون کرده‌ام (kun kardé-am) |
کون کرده‌ای (kun kardé-i) |
کون کرده است (kun kardé ast) |
کون کرده‌ایم (kun kardé-im) |
کون کرده‌اید (kun kardé-id) |
کون کرده‌اند (kun kardé-and) | ||
| past | کون کردم (kun kárdam) |
کون کردی (kun kárdi) |
کون کرد (kun kard) |
کون کردیم (kun kárdim) |
کون کردید (kun kárdid) |
کون کردند (kun kárdand) | ||
| past (imperfect) | کون می‌کردم (kun mí-kardam) |
کون می‌کردی (kun mí-kardi) |
کون می‌کرد (kun mí-kard) |
کون می‌کردیم (kun mí-kardim) |
کون می‌کردید (kun mí-kardid) |
کون می‌کردند (kun mí-kardand) | ||
| past progressive | داشتم کون می‌کردم (dấštam kun mí-kardam) |
داشتی کون می‌کردی (dấšti kun mí-kardi) |
داشت کون می‌کرد (dâšt kun mí-kard) |
داشتیم کون می‌کردیم (dấštim kun mí-kardim) |
داشتید کون می‌کردید (dấštid kun mí-kardid) |
داشتند کون می‌کردند (dấštand kun mí-kardand) | ||
| pluperfect | کون کرده بودم (kun kardé búdam) |
کون کرده بودی (kun kardé búdi) |
کون کرده بود (kun kardé bud) |
کون کرده بودیم (kun kardé búdim) |
کون کرده بودید (kun kardé búdid) |
کون کرده بودند (kun kardé búdand) | ||
| future | کون خواهم کرد (kun xâhám kard) |
کون خواهی کرد (kun xâhí kard) |
کون خواهد کرد (kun xâhád kard) |
کون خواهیم کرد (kun xâhím kard) |
کون خواهید کرد (kun xâhíd kard) |
کون خواهند کرد (kun xâhánd kard) | ||
| subjunctive | present | کون کنم (kun konam) |
کون کنی (kun koni) |
کون کند (kun konad) |
کون کنیم (kun konim) |
کون کنید (kun konid) |
کون کنند (kun konand) | |
| past | کون کرده باشم (kun kardé bấšam) |
کون کرده باشی (kun kardé bấši) |
کون کرده باشد (kun kardé bấšad) |
کون کرده باشیم (kun kardé bấšim) |
کون کرده باشید (kun kardé bấšid) |
کون کرده باشند (kun kardé bấšand) | ||
| imperative | کون کن (kun kon) |
کون کنید (kun konid) |
||||||
| infinitive | کون کردن (kun kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | کون کن (kun kon) | ||||||
| past | کون کرد (kun kard) | |||||||
| participle | present | کون کننده (kun konandé) | ||||||
| past | کون کرده (kun kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | کون کنم (kun kónam) |
کون کنی (kun kóni) |
کون کنه (kun kóne) |
کون کنیم (kun kónim) |
کون کنین (kun kónin) |
کون کنن (kun kónan) | |
| present (imperfect) | کون می‌کنم (kun mí-konam) |
کون می‌کنی (kun mí-koni) |
کون می‌کنه (kun mí-kone) |
کون می‌کنیم (kun mí-konim) |
کون می‌کنین (kun mí-konin) |
کون می‌کنن (kun mí-konan) | ||
| present progressive | دارم کون می‌کنم (dấram kun mí-konam) |
داری کون می‌کنی (dấri kun mí-koni) |
داره کون می‌کنه (dấre kun mí-kone) |
داریم کون می‌کنیم (dấrim kun mí-konim) |
دارین کون می‌کنین (dấrin kun mí-konin) |
دارن کون می‌کنن (dấran kun mí-konan) | ||
| present perfect | کون کرده‌ام (kun kardám) |
کون کرده‌ای (kun kardí) |
کون کرده (kun kardé) |
کون کرده‌ایم (kun kardím) |
کون کرده‌این (kun kardín) |
کون کرده‌ان (kun kardán) | ||
| past | کون کردم (kun kárdam) |
کون کردی (kun kárdi) |
کون کرد (kun kárd) |
کون کردیم (kun kárdim) |
کون کردین (kun kárdin) |
کون کردن (kun kárdan) | ||
| past (imperfect) | کون می‌کردم (kun mí-kardam) |
کون می‌کردی (kun mí-kardi) |
کون می‌کرد (kun mí-kard) |
کون می‌کردیم (kun mí-kardim) |
کون می‌کردین (kun mí-kardin) |
کون می‌کردن (kun mí-kardan) | ||
| past progressive | داشتم کون می‌کردم (dấštam kun mí-kardam) |
داشتی کون می‌کردی (dấšti kun mí-kardi) |
داشت کون می‌کرد (dấšt kun mí-kard) |
داشتیم کون می‌کردیم (dấštim kun mí-kardim) |
داشتین کون می‌کردین (dấštin kun mí-kardin) |
داشتن کون می‌کردن (dấštan kun mí-kardan) | ||
| pluperfect | کون کرده بودم (kun kardé búdam) |
کون کرده بودی (kun kardé búdi) |
کون کرده بود (kun kardé bud) |
کون کرده بودیم (kun kardé búdim) |
کون کرده بودین (kun kardé búdin) |
کون کرده بودن (kun kardé búdan) | ||
| subjunctive | present | کون کنم (kun konam) |
کون کنی (kun koni) |
کون کنه (kun kone) |
کون کنیم (kun konim) |
کون کنین (kun konin) |
کون کنن (kun konan) | |
| past | کون کرده باشم (kun kardé bấšam) |
کون کرده باشی (kun kardé bấši) |
کون کرده باشه (kun kardé bấše) |
کون کرده باشیم (kun kardé bấšim) |
کون کرده باشین (kun kardé bấšin) |
کون کرده باشن (kun kardé bấšan) | ||
| imperative | کون کن (kun kon) |
کون کنین (kun konin) |
||||||
| infinitive | کون کردن (kūn kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | کون کن (kūn kun) | ||||||
| past | کون کرد (kūn kard) | |||||||
| participle | present | کون کننده (kūn kunindá) | ||||||
| past | کون کرده (kūn kardá) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | کون کنم (kūn kúnam) |
کون کنی (kūn kúnī) |
کون کند (kūn kúnad) |
کون کنیم (kūn kúnēm) |
کون کنید (kūn kúnēd) |
کون کنند (kūn kúnand) | |
| present (imperfect) | کون می‌کنم (kūn mḗ-kunam) |
کون می‌کنی (kūn mḗ-kunī) |
کون می‌کند (kūn mḗ-kunad) |
کون می‌کنیم (kūn mḗ-kunēm) |
کون می‌کنید (kūn mḗ-kunēd) |
کون می‌کنند (kūn mḗ-kunand) | ||
| present progressive | دارم کون می‌کنم (dā́ram kūn mḗ-kunam) |
داری کون می‌کنی (dā́rī kūn mḗ-kunī) |
دارد کون می‌کند (dā́rad kūn mḗ-kunad) |
داریم کون می‌کنیم (dā́rēm kūn mḗ-kunēm) |
دارید کون می‌کنید (dā́rēd kūn mḗ-kunēd) |
دارند کون می‌کنند (dā́rand kūn mḗ-kunand) | ||
| present perfect | کون کرده‌ام (kūn kardá-am) |
کون کرده‌ای (kūn kardá-ī) |
کون کرده است (kūn kardá ast) |
کون کرده‌ایم (kūn kardá-ēm) |
کون کرده‌اید (kūn kardá-ēd) |
کون کرده‌اند (kūn kardá-and) | ||
| past | کون کردم (kūn kárdam) |
کون کردی (kūn kárdī) |
کون کرد (kūn kard) |
کون کردیم (kūn kárdēm) |
کون کردید (kūn kárdēd) |
کون کردند (kūn kárdand) | ||
| past (imperfect) | کون می‌کردم (kūn mḗ-kardam) |
کون می‌کردی (kūn mḗ-kardī) |
کون می‌کرد (kūn mḗ-kard) |
کون می‌کردیم (kūn mḗ-kardēm) |
کون می‌کردید (kūn mḗ-kardēd) |
کون می‌کردند (kūn mḗ-kardand) | ||
| past progressive | داشتم کون می‌کردم (dā́štam kūn mḗ-kardam) |
داشتی کون می‌کردی (dā́štī kūn mḗ-kardī) |
داشت کون می‌کرد (dā́št kūn mḗ-kard) |
داشتیم کون می‌کردیم (dā́štēm kūn mḗ-kardēm) |
داشتید کون می‌کردید (dā́štēd kūn mḗ-kardēd) |
داشتند کون می‌کردند (dā́štand kūn mḗ-kardand) | ||
| pluperfect | کون کرده بودم (kūn kardá bū́dam) |
کون کرده بودی (kūn kardá bū́dī) |
کون کرده بود (kūn kardá būd) |
کون کرده بودیم (kūn kardá bū́dēm) |
کون کرده بودید (kūn kardá bū́dēd) |
کون کرده بودند (kūn kardá bū́dand) | ||
| future | کون خواهم کرد (kūn xāhám kard) |
کون خواهی کرد (kūn xāhī́ kard) |
کون خواهد کرد (kūn xāhád kard) |
کون خواهیم کرد (kūn xāhḗm kard) |
کون خواهید کرد (kūn xāhḗd kard) |
کون خواهند کرد (kūn xāhánd kard) | ||
| subjunctive | present | کون کنم (kūn kunam) |
کون کنی (kūn kunī) |
کون کند (kūn kunad) |
کون کنیم (kūn kunēm) |
کون کنید (kūn kunēd) |
کون کنند (kūn kunand) | |
| past | کون کرده باشم (kūn kardá bā́šam) |
کون کرده باشی (kūn kardá bā́šī) |
کون کرده باشد (kūn kardá bā́šad) |
کون کرده باشیم (kūn kardá bā́šēm) |
کون کرده باشید (kūn kardá bā́šēd) |
کون کرده باشند (kūn kardá bā́šand) | ||
| imperative | کون کن (kūn kun) |
کون کنید (kūn kunēd) |
||||||
| infinitive | کون کدن (kūn kadán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | کون کو (kūn ku) | ||||||
| past | کون کد (kūn kad) | |||||||
| participle | present | کون کننده (kūn kunindá) | ||||||
| past | کون کده (kūn kadá) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | کون کنم (kūn kúnum) |
کون کنی (kūn kúnī) |
کون کنه (kūn kúna) |
کون کنیم (kūn kúnēm) |
کون کنین (kūn kúnēn) |
کون کنن (kūn kúnan) | |
| present (imperfect) | کون می‌کنم (kūn mḗ-kunum) |
کون می‌کنی (kūn mḗ-kunī) |
کون می‌کنه (kūn mḗ-kuna) |
کون می‌کنیم (kūn mḗ-kunēm) |
کون می‌کنین (kūn mḗ-kunēn) |
کون می‌کنن (kūn mḗ-kunan) | ||
| present progressive | دارم کون می‌کنم (dā́ram kūn mḗ-kunum) |
داری کون می‌کنی (dā́rī kūn mḗ-kunī) |
داره کون می‌کنه (dā́ra kūn mḗ-kuna) |
داریم کون می‌کنیم (dā́rēm kūn mḗ-kunēm) |
دارین کون می‌کنین (dā́rēn kūn mḗ-kunēn) |
دارن کون می‌کنن (dā́ran kūn mḗ-kunan) | ||
| present perfect | کون کدم (kūn kadám) |
کون کدی (kūn kadī́) |
کون کداست (kūn kadást) |
کون کدیم (kūn kadḗm) |
کون کدین (kūn kadḗn) |
کون کدن (kūn kadán) | ||
| past | کون کدم (kūn kádum) |
کون کدی (kūn kádī) |
کون کده (kūn kad) |
کون کدیم (kūn kádēm) |
کون کدین (kūn kádēn) |
کون کدن (kūn kádan) | ||
| past (imperfect) | کون می‌کدم (kūn mḗ-kadum) |
کون می‌کدی (kūn mḗ-kadī) |
کون می‌کده (kūn mḗ-kada) |
کون می‌کدیم (kūn mḗ-kadēm) |
کون می‌کدین (kūn mḗ-kadēn) |
کون می‌کدن (kūn mḗ-kadan) | ||
| past progressive | داشتم کون می‌کدم (dā́štam kūn mḗ-kadum) |
داشتی کون می‌کدی (dā́štī kūn mḗ-kadī) |
داشته کون می‌کده (dā́šta kūn mḗ-kada) |
داشتیم کون می‌کدیم (dā́štēm kūn mḗ-kadēm) |
داشتین کون می‌کدین (dā́štēd kūn mḗ-kadē) |
داشتن کون می‌کدن (dā́štand kūn mḗ-kadan) | ||
| pluperfect | کون کده بودم (kūn kadá bū́dum) |
کون کده بودی (kūn kadá bū́dī) |
کون کده بوده (kūn kadá būda) |
کون کده بودیم (kūn kadá bū́dēm) |
کون کده بودین (kūn kadá bū́dēn) |
کون کده بودن (kūn kadá bū́dan) | ||
| future | کون خوایم کد (kūn xāyyúm kad) |
کون خوایی کد (kūn xāyyī́ kad) |
کون خوایه کد (kūn xāyyá kad) |
کون خواییم کد (kūn xāyyḗm kad) |
کون خوایین کد (kūn xāyyḗn kad) |
کون خواین کد (kūn xāyyán kad) | ||
| subjunctive | present | کون کنم (kūn kunum) |
کون کنی (kūn kunī) |
کون کنه (kūn kuna) |
کون کنیم (kūn kunēm) |
کون کنین (kūn kunēn) |
کون کنن (kūn kunan) | |
| past | کون کده باشم (kūn kadá bā́šam) |
کون کده باشی (kūn kadá bā́šī) |
کون کده باشه (kūn kadá bā́ša) |
کون کده باشیم (kūn kadá bā́šēm) |
کون کده باشین (kūn kadá bā́šēn) |
کون کده باشن (kūn kadá bā́šan) | ||
| imperative | کون کو (kūn ku) |
کون کنین (kūn kunēn) |
||||||