इन्द्र

See also: इन्दुर and इन्दिरा

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit इन्द्र (índra).

Proper noun

इन्द्र • (Indra) m (Urdu spelling اندر‎)

1. Indra, Hindu god of thunder

---

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *Índras, from Proto-Indo-Iranian *Índras, possibly from the BMAC substrate. Cognate with Avestan 𐬌𐬧𐬛𐬭𐬀‎ (Iṇdra, “name of a daeva”).

Alternative forms

Alternative scripts

• ᬇᬦ᭄ᬤ᭄ᬭ (Balinese script)
• ইন্দ্ৰ (Bengali script)
• ইন্দ্র (Bengali script)
• 𑰂𑰡𑰿𑰟𑰿𑰨 (Bhaiksuki script)
• 𑀇𑀦𑁆𑀤𑁆𑀭 (Brahmi script)
• 𑌇𑌨𑍍𑌦𑍍𑌰 (Grantha script)
• ઇન્દ્ર (Gujarati script)
• ꦆꦤ꧀ꦢꦿ (Javanese script)
• ಇನ್ದ್ರ (Kannada script)
• ဣန္ဒြ (Burmese script)
• ଇନ୍ଦ୍ର (Oriya script)
• ꢄꢥ꣄ꢣ꣄ꢬ (Saurashtra script)
• 𑆅𑆤𑇀𑆢𑇀𑆫 (Sharada script)
• 𑖂𑖡𑖿𑖟𑖿𑖨 (Siddham script)
• ఇన్ద్ర (Telugu script)
• ཨིནྡྲ (Tibetan script)
• 𑒃𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩 (Tirhuta script)

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ín̪.d̪ɽɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ˈin̪.d̪ɽɐ/

Proper noun

इन्द्र • (índra) m

1. Indra

Declension

Masculine a-stem declension of इन्द्र (índra)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	इन्द्रः índraḥ	इन्द्रौ índrau	इन्द्राः / इन्द्रासः¹ índrāḥ / índrāsaḥ¹
Vocative	इन्द्र índra	इन्द्रौ índrau	इन्द्राः / इन्द्रासः¹ índrāḥ / índrāsaḥ¹
Accusative	इन्द्रम् índram	इन्द्रौ índrau	इन्द्रान् índrān
Instrumental	इन्द्रेण índreṇa	इन्द्राभ्याम् índrābhyām	इन्द्रैः / इन्द्रेभिः¹ índraiḥ / índrebhiḥ¹
Dative	इन्द्राय índrāya	इन्द्राभ्याम् índrābhyām	इन्द्रेभ्यः índrebhyaḥ
Ablative	इन्द्रात् índrāt	इन्द्राभ्याम् índrābhyām	इन्द्रेभ्यः índrebhyaḥ
Genitive	इन्द्रस्य índrasya	इन्द्रयोः índrayoḥ	इन्द्राणाम् índrāṇām
Locative	इन्द्रे índre	इन्द्रयोः índrayoḥ	इन्द्रेषु índreṣu
Notes	¹Vedic