इन्द्र

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to: navigation, search

Hindi[edit]

Etymology[edit]

From Sanskrit

Proper noun[edit]

इन्द्र m • (Indra), Urdu spelling: اندر

  1. Indra, Hindu god of thunder

Sanskrit[edit]

Noun[edit]

इन्द्र (Indra) m

  1. Indra, god

Declension[edit]

    Masculine a-stem declension of इन्द्र
Singular Dual Plural
Nominative इन्द्रः (indraḥ) इन्द्रौ (indrau) इन्द्राः (indrāḥ)
Vocative इन्द्र (indra) इन्द्रौ (indrau) इन्द्राः (indrāḥ)
Accusative इन्द्रम् (indram) इन्द्रौ (indrau) इन्द्रान् (indrān)
Instrumental इन्द्रेन (indrena) इन्द्राभ्याम् (indrābhyām) इन्द्रैः (indraiḥ)
Dative इन्द्राय (indrāya) इन्द्राभ्याम् (indrābhyām) इन्द्रेभ्यः (indrebhyaḥ)
Ablative इन्द्रात् (indrāt) इन्द्राभ्याम् (indrābhyām) इन्द्रेभ्यः (indrebhyaḥ)
Genitive इन्द्रस्य (indrasya) इन्द्रयोः (indrayoḥ) इन्द्रानाम् (indrānām)
Locative इन्द्रे (indre) इन्द्रयोः (indrayoḥ) इन्द्रेषु (indreṣu)
Retrieved from "http://en.wiktionary.org/w/index.php?title=इन्द्र&oldid=23878394"