उच्च
Definition from Wiktionary, the free dictionary
Sanskrit[edit]
Adjective[edit]
उच्च • (ucca)
- high, elevated
- tall (MBh., Kum., Śiś., Kathās., etc.)
- deep (Caurap.)
- loud (Bhartṛ., VarBṛS.)
- pronounced with udātta accent (RPrāt., VPrāt., etc.)
- intense, violent (R.)
Declension[edit]
| Masculine a-stem declension of उच्च | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | उच्चः (uccaḥ) | ||
| Gen. sg. | उच्चस्य (uccasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | उच्चः (uccaḥ) | उच्चौ (uccau) | उच्चाः (uccāḥ) |
| Vocative | उच्च (ucca) | उच्चौ (uccau) | उच्चाः (uccāḥ) |
| Accusative | उच्चम् (uccam) | उच्चौ (uccau) | उच्चान् (uccān) |
| Instrumental | उच्चेन (uccena) | उच्चाभ्याम् (uccābhyām) | उच्चैः (uccaiḥ) |
| Dative | उच्चाय (uccāya) | उच्चाभ्याम् (uccābhyām) | उच्चेभ्यः (uccebhyaḥ) |
| Ablative | उच्चात् (uccāt) | उच्चाभ्याम् (uccābhyām) | उच्चेभ्यः (uccebhyaḥ) |
| Genitive | उच्चस्य (uccasya) | उच्चयोः (uccayoḥ) | उच्चानाम् (uccānām) |
| Locative | उच्चे (ucce) | उच्चयोः (uccayoḥ) | उच्चेषु (ucceṣu) |
| Feminine ā-stem declension of उच्च | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | उच्चा (uccā) | ||
| Gen. sg. | उच्चायाः (uccāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | उच्चा (uccā) | उच्चे (ucce) | उच्चाः (uccāḥ) |
| Vocative | उच्चे (ucce) | उच्चे (ucce) | उच्चाः (uccāḥ) |
| Accusative | उच्चाम् (uccām) | उच्चे (ucce) | उच्चाः (uccāḥ) |
| Instrumental | उच्चया (uccayā) | उच्चाभ्याम् (uccābhyām) | उच्चाभिः (uccābhiḥ) |
| Dative | उच्चायै (uccāyai) | उच्चाभ्याम् (uccābhyām) | उच्चाभ्यः (uccābhyaḥ) |
| Ablative | उच्चायाः (uccāyāḥ) | उच्चाभ्याम् (uccābhyām) | उच्चाभ्यः (uccābhyaḥ) |
| Genitive | उच्चायाः (uccāyāḥ) | उच्चयोः (uccayoḥ) | उच्चानाम् (uccānām) |
| Locative | उच्चायाम् (uccāyām) | उच्चयोः (uccayoḥ) | उच्चासु (uccāsu) |
| Neuter a-stem declension of उच्च | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | उच्चम् (uccam) | ||
| Gen. sg. | उच्चस्य (uccasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | उच्चम् (uccam) | उच्चे (ucce) | उच्चानि (uccāni) |
| Vocative | उच्च (ucca) | उच्चे (ucce) | उच्चानि (uccāni) |
| Accusative | उच्चम् (uccam) | उच्चे (ucce) | उच्चानि (uccāni) |
| Instrumental | उच्चेन (uccena) | उच्चाभ्याम् (uccābhyām) | उच्चैः (uccaiḥ) |
| Dative | उच्चा (uccā) | उच्चाभ्याम् (uccābhyām) | उच्चेभ्यः (uccebhyaḥ) |
| Ablative | उच्चात् (uccāt) | उच्चाभ्याम् (uccābhyām) | उच्चेभ्यः (uccebhyaḥ) |
| Genitive | उच्चस्य (uccasya) | उच्चयोः (uccayoḥ) | उच्चानाम् (uccānām) |
| Locative | उच्चे (ucce) | उच्चयोः (uccayoḥ) | उच्चेषु (ucceṣu) |
Noun[edit]
उच्च • (ucca) m
Declension[edit]
| Masculine a-stem declension of उच्च | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | उच्चः (uccaḥ) | ||
| Gen. sg. | उच्चस्य (uccasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | उच्चः (uccaḥ) | उच्चौ (uccau) | उच्चाः (uccāḥ) |
| Vocative | उच्च (ucca) | उच्चौ (uccau) | उच्चाः (uccāḥ) |
| Accusative | उच्चम् (uccam) | उच्चौ (uccau) | उच्चान् (uccān) |
| Instrumental | उच्चेन (uccena) | उच्चाभ्याम् (uccābhyām) | उच्चैः (uccaiḥ) |
| Dative | उच्चाय (uccāya) | उच्चाभ्याम् (uccābhyām) | उच्चेभ्यः (uccebhyaḥ) |
| Ablative | उच्चात् (uccāt) | उच्चाभ्याम् (uccābhyām) | उच्चेभ्यः (uccebhyaḥ) |
| Genitive | उच्चस्य (uccasya) | उच्चयोः (uccayoḥ) | उच्चानाम् (uccānām) |
| Locative | उच्चे (ucce) | उच्चयोः (uccayoḥ) | उच्चेषु (ucceṣu) |
References[edit]
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0172
