पुरु

See also: पर, पुर, पुर्, पूर, पेरू, and पैर

Sanskrit

From Proto-Indo-Aryan *pr̥Húṣ, from Proto-Indo-Iranian *pr̥Húš (compare Avestan 𐬞𐬊𐬎𐬭𐬎 (po^uru, “much”), Ossetian фыр (fyr, “much”), and Old Persian 𐎱𐎽𐎺 (paruv, “much, many, too much, very”) (Persian (fere, “much, more”) and Middle Persian/Pahlavi ﭘﺮ (por, “full of, filled with, loaded; much”) which is also borrowed in the same meaning by Ottoman Turkish ﭘﺮ , hence Turkish pür), from Proto-Indo-European *pl̥h₁ús (“much”), from the zero-grade of the root *pleh₁- (“to fill”) (compare Latin plūs (“more”), Ancient Greek πολύς (polús, “much, many”), Old English fela, Old Irish il (“much”), and Gothic 𐍆𐌹𐌻𐌿 (filu, “much, very”)).

पुरु • (purú) stem (root पॄ)

much, many, abundant (only पुरू (purū), पुरूणि (purū́ṇi), पुरूणाम् (purūṇām) and several cases of f पूर्वी (pūrvī); in later language only a the end of a compound) (RV. etc.)
much, often, very (also with a comparative or superlative)
with सिमा (simā) — everywhere

with तिरस् (tirás) — far off, from afar

पुरारु (purā*rú) — far and wide

पुरु विश्व (purú víśva) — one and all, every

Feminine ī-stem declension of पूर्वी
	singular	dual	plural
nominative	पूर्वी (pūrvī́)	पूर्व्यौ (pūrvyaù) पूर्वी¹ (pūrvī́¹)	पूर्व्यः (pūrvyàḥ) पूर्वीः¹ (pūrvī́ḥ¹)
vocative	पूर्वि (pū́rvi)	पूर्व्यौ (pū́rvyau) पूर्वी¹ (pū́rvī¹)	पूर्व्यः (pū́rvyaḥ) पूर्वीः¹ (pū́rvīḥ¹)
accusative	पूर्वीम् (pūrvī́m)	पूर्व्यौ (pūrvyaù) पूर्वी¹ (pūrvī́¹)	पूर्वीः (pūrvī́ḥ)
instrumental	पूर्व्या (pūrvyā́)	पूर्वीभ्याम् (pūrvī́bhyām)	पूर्वीभिः (pūrvī́bhiḥ)
dative	पूर्व्यै (pūrvyaí)	पूर्वीभ्याम् (pūrvī́bhyām)	पूर्वीभ्यः (pūrvī́bhyaḥ)
ablative	पूर्व्याः (pūrvyā́ḥ) पूर्व्यै² (pūrvyaí²)	पूर्वीभ्याम् (pūrvī́bhyām)	पूर्वीभ्यः (pūrvī́bhyaḥ)
genitive	पूर्व्याः (pūrvyā́ḥ) पूर्व्यै² (pūrvyaí²)	पूर्व्योः (pūrvyóḥ)	पूर्वीणाम् (pūrvī́ṇām)
locative	पूर्व्याम् (pūrvyā́m)	पूर्व्योः (pūrvyóḥ)	पूर्वीषु (pūrvī́ṣu)

Neuter u-stem declension of पुरु
	singular	dual	plural
nominative	पुरु (purú)	पुरुणी (purúṇī)	पुरूणि (purū́ṇi) पुरु¹ (purú¹) पुरू¹ (purū́¹)
vocative	पुरु (púru) पुरो (púro)	पुरुणी (púruṇī)	पुरूणि (púrūṇi) पुरु¹ (púru¹) पुरू¹ (púrū¹)
accusative	पुरु (purú)	पुरुणी (purúṇī)	पुरूणि (purū́ṇi) पुरु¹ (purú¹) पुरू¹ (purū́¹)
instrumental	पुरुणा (purúṇā) पुर्वा¹ (purvā́¹)	पुरुभ्याम् (purúbhyām)	पुरुभिः (purúbhiḥ)
dative	पुरुणे (purúṇe) पुरवे (puráve) पुर्वे¹ (purvé¹)	पुरुभ्याम् (purúbhyām)	पुरुभ्यः (purúbhyaḥ)
ablative	पुरुणः (purúṇaḥ) पुरोः (puróḥ) पुर्वः¹ (purváḥ¹)	पुरुभ्याम् (purúbhyām)	पुरुभ्यः (purúbhyaḥ)
genitive	पुरुणः (purúṇaḥ) पुरोः (puróḥ) पुर्वः¹ (purváḥ¹)	पुरुणोः (purúṇoḥ) पुर्वोः (purvóḥ)	पुरूणाम् (purūṇā́m)
locative	पुरुणि (purúṇi) पुरौ (puraú)	पुरुणोः (purúṇoḥ) पुर्वोः (purvóḥ)	पुरुषु (purúṣu)

पुरु • (purú) stem, m

the pollen of a flower (L.)
heaven, paradise (L.)
(cf. पूरु (pūru)) name of a prince (the son of Yayāti and Śarmiṣṭhā and sixth monarch of the lunar race) (MBh., Śak.)
name of a son of Vasu-deva and Saha-devā (BhP.)
name of a son of Madhu (VP.)

Monier Williams (1899) “पुरु”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0636.