पुर

See also: पर, पुरु, पुर्, पूर, पेरू, and पैर

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *pl̥h₁- ‎(“stronghold”). Cognates include Ancient Greek πόλις ‎(pólis) and Lithuanian pilis.

Adjective

पुर • ‎(pura)

1. a kind of resin, bdellium

Declension

Masculine a-stem declension of पुर
Nom. sg.	पुरः ‎(puraḥ)
Gen. sg.	पुरस्य ‎(purasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पुरः ‎(puraḥ)	पुरौ ‎(purau)	पुराः ‎(purāḥ)
Vocative	पुर ‎(pura)	पुरौ ‎(purau)	पुराः ‎(purāḥ)
Accusative	पुरम् ‎(puram)	पुरौ ‎(purau)	पुरान् ‎(purān)
Instrumental	पुरेण ‎(pureṇa)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुरैः ‎(puraiḥ)
Dative	पुराय ‎(purāya)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुरेभ्यः ‎(purebhyaḥ)
Ablative	पुरात् ‎(purāt)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुरेभ्यः ‎(purebhyaḥ)
Genitive	पुरस्य ‎(purasya)	पुरयोः ‎(purayoḥ)	पुराणाम् ‎(purāṇām)
Locative	पुरे ‎(pure)	पुरयोः ‎(purayoḥ)	पुरेषु ‎(pureṣu)

Feminine ā-stem declension of पुर
Nom. sg.	पुरा ‎(purā)
Gen. sg.	पुरायाः ‎(purāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पुरा ‎(purā)	पुरे ‎(pure)	पुराः ‎(purāḥ)
Vocative	पुरे ‎(pure)	पुरे ‎(pure)	पुराः ‎(purāḥ)
Accusative	पुराम् ‎(purām)	पुरे ‎(pure)	पुराः ‎(purāḥ)
Instrumental	पुरया ‎(purayā)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुराभिः ‎(purābhiḥ)
Dative	पुरायै ‎(purāyai)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुराभ्यः ‎(purābhyaḥ)
Ablative	पुरायाः ‎(purāyāḥ)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुराभ्यः ‎(purābhyaḥ)
Genitive	पुरायाः ‎(purāyāḥ)	पुरयोः ‎(purayoḥ)	पुराणाम् ‎(purāṇām)
Locative	पुरायाम् ‎(purāyām)	पुरयोः ‎(purayoḥ)	पुरासु ‎(purāsu)

Neuter a-stem declension of पुर
Nom. sg.	पुरम् ‎(puram)
Gen. sg.	पुरस्य ‎(purasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पुरम् ‎(puram)	पुरे ‎(pure)	पुराणि ‎(purāṇi)
Vocative	पुर ‎(pura)	पुरे ‎(pure)	पुराणि ‎(purāṇi)
Accusative	पुरम् ‎(puram)	पुरे ‎(pure)	पुराणि ‎(purāṇi)
Instrumental	पुरेण ‎(pureṇa)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुरैः ‎(puraiḥ)
Dative	पुरा ‎(purā)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुरेभ्यः ‎(purebhyaḥ)
Ablative	पुरात् ‎(purāt)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुरेभ्यः ‎(purebhyaḥ)
Genitive	पुरस्य ‎(purasya)	पुरयोः ‎(purayoḥ)	पुराणाम् ‎(purāṇām)
Locative	पुरे ‎(pure)	पुरयोः ‎(purayoḥ)	पुरेषु ‎(pureṣu)

Noun

पुर • ‎(pura) n

1. fortress, castle, city, town
2. the female apartments, gynaeceum
3. house, abode, residence, receptacle
4. an upper story
5. brothel
6. body
7. skin
8. a species of Cyperus
9. name of a constellation
10. a leaf rolled into the shape of a funnel
11. name of the subdivisions of the vedānta

Declension

Neuter a-stem declension of पुर
Nom. sg.	पुरम् ‎(puram)
Gen. sg.	पुरस्य ‎(purasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पुरम् ‎(puram)	पुरे ‎(pure)	पुराणि ‎(purāṇi)
Vocative	पुर ‎(pura)	पुरे ‎(pure)	पुराणि ‎(purāṇi)
Accusative	पुरम् ‎(puram)	पुरे ‎(pure)	पुराणि ‎(purāṇi)
Instrumental	पुरेण ‎(pureṇa)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुरैः ‎(puraiḥ)
Dative	पुरा ‎(purā)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुरेभ्यः ‎(purebhyaḥ)
Ablative	पुरात् ‎(purāt)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुरेभ्यः ‎(purebhyaḥ)
Genitive	पुरस्य ‎(purasya)	पुरयोः ‎(purayoḥ)	पुराणाम् ‎(purāṇām)
Locative	पुरे ‎(pure)	पुरयोः ‎(purayoḥ)	पुरेषु ‎(pureṣu)

Proper noun

पुर • ‎(pura) m

1. name of an asura, of another man

Declension

Masculine a-stem declension of पुर
Nom. sg.	पुरः ‎(puraḥ)
Gen. sg.	पुरस्य ‎(purasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पुरः ‎(puraḥ)	पुरौ ‎(purau)	पुराः ‎(purāḥ)
Vocative	पुर ‎(pura)	पुरौ ‎(purau)	पुराः ‎(purāḥ)
Accusative	पुरम् ‎(puram)	पुरौ ‎(purau)	पुरान् ‎(purān)
Instrumental	पुरेण ‎(pureṇa)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुरैः ‎(puraiḥ)
Dative	पुराय ‎(purāya)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुरेभ्यः ‎(purebhyaḥ)
Ablative	पुरात् ‎(purāt)	पुराभ्याम् ‎(purābhyām)	पुरेभ्यः ‎(purebhyaḥ)
Genitive	पुरस्य ‎(purasya)	पुरयोः ‎(purayoḥ)	पुराणाम् ‎(purāṇām)
Locative	पुरे ‎(pure)	पुरयोः ‎(purayoḥ)	पुरेषु ‎(pureṣu)

References

• Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0635