मन्यु

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *manyúṣ, from Proto-Indo-Iranian *manyúš. Cognate with Avestan 𐬨𐬀𐬌𐬥𐬌𐬌𐬎‎ (maⁱniiu‎), 𐬀𐬢𐬭𐬀⸱𐬨𐬀𐬌𐬥𐬌𐬌𐬎 (aŋra.maⁱniiu) (whence English Angra Mainyu).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /mɐn.jú/, [mɐj̃.jú]
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈmɐn̪.ju/

Noun

मन्यु • (manyú) m (root √man मन्)

1. mind, spirit
2. mood
3. passion
4. anger
5. sorrow

Declension

Masculine u-stem declension of मन्यु (manyú)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मन्युः manyúḥ	मन्यू manyū́	मन्यवः manyávaḥ
Vocative	मन्यो mányo	मन्यू mányū	मन्यवः mányavaḥ
Accusative	मन्युम् manyúm	मन्यू manyū́	मन्यून् manyū́n
Instrumental	मन्युना / मन्य्वा¹ manyúnā / manyvā́¹	मन्युभ्याम् manyúbhyām	मन्युभिः manyúbhiḥ
Dative	मन्यवे manyáve	मन्युभ्याम् manyúbhyām	मन्युभ्यः manyúbhyaḥ
Ablative	मन्योः manyóḥ	मन्युभ्याम् manyúbhyām	मन्युभ्यः manyúbhyaḥ
Genitive	मन्योः manyóḥ	मन्य्वोः manyvóḥ	मन्यूनाम् manyūnā́m
Locative	मन्यौ manyaú	मन्य्वोः manyvóḥ	मन्युषु manyúṣu
Notes	¹Vedic