यम

See also: यमी

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit यम (yáma)

Pronunciation

(Delhi) IPA^(key): /jəm/, [jɐ̃m]

Proper noun

यम • (yam) m

1. (Hinduism) Yama, god of death

---

Sanskrit

Alternative forms

Alternative scripts

• যম (Assamese script)
• ᬬᬫ (Balinese script)
• যম (Bengali script)
• 𑰧𑰦 (Bhaiksuki script)
• 𑀬𑀫 (Brahmi script)
• ယမ (Burmese script)
• યમ (Gujarati script)
• ਯਮ (Gurmukhi script)
• 𑌯𑌮 (Grantha script)
• ꦪꦩ (Javanese script)
• 𑂨𑂧 (Kaithi script)
• ಯಮ (Kannada script)
• យម (Khmer script)
• ຍມ (Lao script)
• യമ (Malayalam script)
• ᠶᠠᠮᠠ (Manchu script)
• 𑘧𑘦 (Modi script)
• ᠶ᠋ᠠᠮᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑧇𑧆 (Nandinagari script)
• 𑐫𑐩 (Newa script)
• ଯମ (Odia script)
• ꢫꢪ (Saurashtra script)
• 𑆪𑆩 (Sharada script)
• 𑖧𑖦 (Siddham script)
• යම (Sinhalese script)
• 𑩻𑩴 (Soyombo script)
• 𑚣𑚢 (Takri script)
• யம (Tamil script)
• యమ (Telugu script)
• ยม (Thai script)
• ཡ་མ (Tibetan script)
• 𑒨𑒧 (Tirhuta script)
• 𑨪𑨢 (Zanabazar Square script)

Etymology 1

From Proto-Indo-Aryan *yámHas, from Proto-Indo-Iranian *yámHas, from Proto-Indo-European *yémHos (“connected, paired”), from *h₂eym- (“to imitate”). Cognate with Latin imāgō.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /jɐ́.mɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈjɐ.mɐ/

Noun

यम • (yáma) stem, m or f

1. a twin, one of a pair or couple
2. a pair or a couple
3. (grammar) a twin-letter
4. (symbolic) the number 'two'

Declension

Masculine a-stem declension of यम (yáma)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	यमः yámaḥ	यमौ / यमा¹ yámau / yámā¹	यमाः / यमासः¹ yámāḥ / yámāsaḥ¹
Vocative	यम yáma	यमौ / यमा¹ yámau / yámā¹	यमाः / यमासः¹ yámāḥ / yámāsaḥ¹
Accusative	यमम् yámam	यमौ / यमा¹ yámau / yámā¹	यमान् yámān
Instrumental	यमेन yámena	यमाभ्याम् yámābhyām	यमैः / यमेभिः¹ yámaiḥ / yámebhiḥ¹
Dative	यमाय yámāya	यमाभ्याम् yámābhyām	यमेभ्यः yámebhyaḥ
Ablative	यमात् yámāt	यमाभ्याम् yámābhyām	यमेभ्यः yámebhyaḥ
Genitive	यमस्य yámasya	यमयोः yámayoḥ	यमानाम् yámānām
Locative	यमे yáme	यमयोः yámayoḥ	यमेषु yámeṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of यमा (yámā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	यमा yámā	यमे yáme	यमाः yámāḥ
Vocative	यमे yáme	यमे yáme	यमाः yámāḥ
Accusative	यमाम् yámām	यमे yáme	यमाः yámāḥ
Instrumental	यमया / यमा¹ yámayā / yámā¹	यमाभ्याम् yámābhyām	यमाभिः yámābhiḥ
Dative	यमायै yámāyai	यमाभ्याम् yámābhyām	यमाभ्यः yámābhyaḥ
Ablative	यमायाः / यमायै² yámāyāḥ / yámāyai²	यमाभ्याम् yámābhyām	यमाभ्यः yámābhyaḥ
Genitive	यमायाः / यमायै² yámāyāḥ / yámāyai²	यमयोः yámayoḥ	यमानाम् yámānām
Locative	यमायाम् yámāyām	यमयोः yámayoḥ	यमासु yámāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Descendants

• • Khowar: جمژ (ǰamiž)
• • Sinhalese: යමා (yamā)
• • Bihari:
    • Bhojpuri: जेंवां (jēnvā̃)
• • Marathi: जवा (javā)
• Pali: yama

Etymology 2

From Proto-Indo-Aryan *Yámas, from Proto-Indo-Iranian *Yámas.

Proper noun

यम • (yáma) stem, m

1. Yama, the god of death, afterlife and justice, the twin brother of Yamuna and believed to have been the first mortal to die.

Declension

Masculine a-stem declension of यम (yáma)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	यमः yámaḥ	यमौ / यमा¹ yámau / yámā¹	यमाः / यमासः¹ yámāḥ / yámāsaḥ¹
Vocative	यम yáma	यमौ / यमा¹ yámau / yámā¹	यमाः / यमासः¹ yámāḥ / yámāsaḥ¹
Accusative	यमम् yámam	यमौ / यमा¹ yámau / yámā¹	यमान् yámān
Instrumental	यमेन yámena	यमाभ्याम् yámābhyām	यमैः / यमेभिः¹ yámaiḥ / yámebhiḥ¹
Dative	यमाय yámāya	यमाभ्याम् yámābhyām	यमेभ्यः yámebhyaḥ
Ablative	यमात् yámāt	यमाभ्याम् yámābhyām	यमेभ्यः yámebhyaḥ
Genitive	यमस्य yámasya	यमयोः yámayoḥ	यमानाम् yámānām
Locative	यमे yáme	यमयोः yámayoḥ	यमेषु yámeṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• → Japanese: 夜摩 (Yama)
• → Tamil: யமன் (yamaṉ)

Adjective

यम • (yáma) stem

1. twin-born, forming a pair

Declension

Masculine a-stem declension of यम
Nom. sg.	यमः (yamaḥ)
Gen. sg.	यमस्य (yamasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	यमः (yamaḥ)	यमौ (yamau)	यमाः (yamāḥ)
Vocative	यम (yama)	यमौ (yamau)	यमाः (yamāḥ)
Accusative	यमम् (yamam)	यमौ (yamau)	यमान् (yamān)
Instrumental	यमेन (yamena)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमैः (yamaiḥ)
Dative	यमाय (yamāya)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमेभ्यः (yamebhyaḥ)
Ablative	यमात् (yamāt)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमेभ्यः (yamebhyaḥ)
Genitive	यमस्य (yamasya)	यमयोः (yamayoḥ)	यमानाम् (yamānām)
Locative	यमे (yame)	यमयोः (yamayoḥ)	यमेषु (yameṣu)

Feminine ā-stem declension of यम
Nom. sg.	यमा (yamā)
Gen. sg.	यमायाः (yamāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	यमा (yamā)	यमे (yame)	यमाः (yamāḥ)
Vocative	यमे (yame)	यमे (yame)	यमाः (yamāḥ)
Accusative	यमाम् (yamām)	यमे (yame)	यमाः (yamāḥ)
Instrumental	यमया (yamayā)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमाभिः (yamābhiḥ)
Dative	यमायै (yamāyai)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमाभ्यः (yamābhyaḥ)
Ablative	यमायाः (yamāyāḥ)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमाभ्यः (yamābhyaḥ)
Genitive	यमायाः (yamāyāḥ)	यमयोः (yamayoḥ)	यमानाम् (yamānām)
Locative	यमायाम् (yamāyām)	यमयोः (yamayoḥ)	यमासु (yamāsu)

Neuter a-stem declension of यम
Nom. sg.	यमम् (yamam)
Gen. sg.	यमस्य (yamasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	यमम् (yamam)	यमे (yame)	यमानि (yamāni)
Vocative	यम (yama)	यमे (yame)	यमानि (yamāni)
Accusative	यमम् (yamam)	यमे (yame)	यमानि (yamāni)
Instrumental	यमेन (yamena)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमैः (yamaiḥ)
Dative	यमाय (yamāya)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमेभ्यः (yamebhyaḥ)
Ablative	यमात् (yamāt)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमेभ्यः (yamebhyaḥ)
Genitive	यमस्य (yamasya)	यमयोः (yamayoḥ)	यमानाम् (yamānām)
Locative	यमे (yame)	यमयोः (yamayoḥ)	यमेषु (yameṣu)

References

• Monier Williams (1899) “यम”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 846.