குமாரன்

See also: குமரன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit कुमार (kumāra).

Pronunciation

• IPA^(key): /kʊmaːɾɐn/

• Audio

  (file)

Noun

குமாரன் • (kumāraṉ)

1. son

   Synonyms: மகன் (makaṉ), புதல்வன் (putalvaṉ), செல்வன் (celvaṉ), புத்திரன் (puttiraṉ), பிள்ளை (piḷḷai)

2. prince, heir-apparent associated in the kingdom with the reigning monarch.

   Synonyms: கோமகன் (kōmakaṉ), இளவரசன் (iḷavaracaṉ), இளையோன் (iḷaiyōṉ)

Declension

ṉ-stem declension of குமாரன் (kumāraṉ)
	Singular	Plural
Nominative	குமாரன் kumāraṉ	குமாரர்கள் kumārarkaḷ
Vocative	குமாரனே kumāraṉē	குமாரர்களே kumārarkaḷē
Accusative	குமாரனை kumāraṉai	குமாரர்களை kumārarkaḷai
Dative	குமாரனுக்கு kumāraṉukku	குமாரர்களுக்கு kumārarkaḷukku
Genitive	குமாரனுடைய kumāraṉuṭaiya	குமாரர்களுடைய kumārarkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	குமாரன் kumāraṉ	குமாரர்கள் kumārarkaḷ
Vocative	குமாரனே kumāraṉē	குமாரர்களே kumārarkaḷē
Accusative	குமாரனை kumāraṉai	குமாரர்களை kumārarkaḷai
Dative	குமாரனுக்கு kumāraṉukku	குமாரர்களுக்கு kumārarkaḷukku
Benefactive	குமாரனுக்காக kumāraṉukkāka	குமாரர்களுக்காக kumārarkaḷukkāka
Genitive 1	குமாரனுடைய kumāraṉuṭaiya	குமாரர்களுடைய kumārarkaḷuṭaiya
Genitive 2	குமாரனின் kumāraṉiṉ	குமாரர்களின் kumārarkaḷiṉ
Locative 1	குமாரனில் kumāraṉil	குமாரர்களில் kumārarkaḷil
Locative 2	குமாரனிடம் kumāraṉiṭam	குமாரர்களிடம் kumārarkaḷiṭam
Sociative 1	குமாரனோடு kumāraṉōṭu	குமாரர்களோடு kumārarkaḷōṭu
Sociative 2	குமாரனுடன் kumāraṉuṭaṉ	குமாரர்களுடன் kumārarkaḷuṭaṉ
Instrumental	குமாரனால் kumāraṉāl	குமாரர்களால் kumārarkaḷāl
Ablative	குமாரனிலிருந்து kumāraṉiliruntu	குமாரர்களிலிருந்து kumārarkaḷiliruntu

Proper noun

குமாரன் • (kumāraṉ)

1. (Hinduism) Murugan or Kartikeya

   Synonyms: முருகன் (murukaṉ), செய்யோன் (ceyyōṉ), வடிவேலன் (vaṭivēlaṉ), கார்த்திகேயன் (kārttikēyaṉ), கடம்பன் (kaṭampaṉ), இடும்பன் (iṭumpaṉ), கந்தன் (kantaṉ), சரவணன் (caravaṇaṉ), குமரன் (kumaraṉ)

2. (biblical, Christianity) God the Son; Jesus

   Synonyms: மைந்தன் (maintaṉ), சுதன் (cutaṉ)

Declension

ṉ-stem declension of குமாரன் (kumāraṉ) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	குமாரன் kumāraṉ	-
Vocative	குமாரனே kumāraṉē	-
Accusative	குமாரனை kumāraṉai	-
Dative	குமாரனுக்கு kumāraṉukku	-
Genitive	குமாரனுடைய kumāraṉuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	குமாரன் kumāraṉ	-
Vocative	குமாரனே kumāraṉē	-
Accusative	குமாரனை kumāraṉai	-
Dative	குமாரனுக்கு kumāraṉukku	-
Benefactive	குமாரனுக்காக kumāraṉukkāka	-
Genitive 1	குமாரனுடைய kumāraṉuṭaiya	-
Genitive 2	குமாரனின் kumāraṉiṉ	-
Locative 1	குமாரனில் kumāraṉil	-
Locative 2	குமாரனிடம் kumāraṉiṭam	-
Sociative 1	குமாரனோடு kumāraṉōṭu	-
Sociative 2	குமாரனுடன் kumāraṉuṭaṉ	-
Instrumental	குமாரனால் kumāraṉāl	-
Ablative	குமாரனிலிருந்து kumāraṉiliruntu	-

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “குமாரன்”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Tamil Dictionaries]