ปล้น

Thai

Etymology

Possibly from Khmer ប្លន់ (plɑn).

Pronunciation

Orthographic		ปล้น p l ˆ n
Phonemic		ปฺล้น p ̥ l ˆ n
Romanization	Paiboon	bplôn
	Royal Institute	plon
(standard) IPA(key)		/plon˥˩/(R)

Verb

ปล้น • (bplôn) (abstract noun การปล้น)

1. to take by force: to usurp, to seize, to rob, etc.
   • ปล้นเมือง

     bplôn mʉʉang

     To seize a town.

   • ปล้นราชสมบัติ

     bplôn râat-chá-sǒm-bàt

     To usurp the throne.

   • ปล้นชาวบ้าน

     bplôn chaao-bâan

     To rob people.

2. (slang) to strip or deprive someone of something completely.