ἀνακρίνω

See also: ανακρίνω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-) +‎ κρῑ́νω (krī́nō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.na.krǐː.nɔː/ → /a.naˈkri.no/ → /a.naˈkri.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.na.krǐː.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.naˈkri.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.naˈkri.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.naˈkri.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.naˈkri.no/

Verb

ἀνᾰκρῑ́νω • (anakrī́nō)

1. to examine closely, to question, interrogate
2. to inquire into
3. (middle voice) to dispute with
4. (Koine) to judge
5. (Byzantine) to revise

Conjugation

   Present: ᾰ̓νᾰκρῑ́νω, ᾰ̓νᾰκρῑ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰκρῑ́νω	ᾰ̓νᾰκρῑ́νεις	ᾰ̓νᾰκρῑ́νει	ᾰ̓νᾰκρῑ́νετον	ᾰ̓νᾰκρῑ́νετον	ᾰ̓νᾰκρῑ́νομεν	ᾰ̓νᾰκρῑ́νετε	ᾰ̓νᾰκρῑ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νᾰκρῑ́νω	ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃς	ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃ	ᾰ̓νᾰκρῑ́νητον	ᾰ̓νᾰκρῑ́νητον	ᾰ̓νᾰκρῑ́νωμεν	ᾰ̓νᾰκρῑ́νητε	ᾰ̓νᾰκρῑ́νωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιμῐ	ᾰ̓νᾰκρῑ́νοις	ᾰ̓νᾰκρῑ́νοι	ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιτον	ᾰ̓νᾰκρῑνοίτην	ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιμεν	ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιτε	ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιεν
	imperative		ᾰ̓νᾰ́κρῑνε	ᾰ̓νᾰκρῑνέτω	ᾰ̓νᾰκρῑ́νετον	ᾰ̓νᾰκρῑνέτων		ᾰ̓νᾰκρῑ́νετε	ᾰ̓νᾰκρῑνόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νᾰκρῑ́νομαι	ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃ, ᾰ̓νᾰκρῑ́νει	ᾰ̓νᾰκρῑ́νεται	ᾰ̓νᾰκρῑ́νεσθον	ᾰ̓νᾰκρῑ́νεσθον	ᾰ̓νᾰκρῑνόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῑ́νεσθε	ᾰ̓νᾰκρῑ́νονται
	subjunctive	ᾰ̓νᾰκρῑ́νωμαι	ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃ	ᾰ̓νᾰκρῑ́νηται	ᾰ̓νᾰκρῑ́νησθον	ᾰ̓νᾰκρῑ́νησθον	ᾰ̓νᾰκρῑνώμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῑ́νησθε	ᾰ̓νᾰκρῑ́νωνται
	optative	ᾰ̓νᾰκρῑνοίμην	ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιο	ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιτο	ᾰ̓νᾰκρῑ́νοισθον	ᾰ̓νᾰκρῑνοίσθην	ᾰ̓νᾰκρῑνοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῑ́νοισθε	ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιντο
	imperative		ᾰ̓νᾰκρῑ́νου	ᾰ̓νᾰκρῑνέσθω	ᾰ̓νᾰκρῑ́νεσθον	ᾰ̓νᾰκρῑνέσθων		ᾰ̓νᾰκρῑ́νεσθε	ᾰ̓νᾰκρῑνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓νᾰκρῑ́νειν				ᾰ̓νᾰκρῑ́νεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰκρῑ́νων				ᾰ̓νᾰκρῑνόμενος
	f	ᾰ̓νᾰκρῑ́νουσᾰ				ᾰ̓νᾰκρῑνομένη
	n	ᾰ̓νᾰκρῖνον				ᾰ̓νᾰκρῑνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾰ̓νέκρῑνον, ᾰ̓νεκρῑνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νέκρῑνον	ᾰ̓νέκρῑνες	ᾰ̓νέκρῑνε(ν)	ᾰ̓νεκρῑ́νετον	ᾰ̓νεκρῑνέτην	ᾰ̓νεκρῑ́νομεν	ᾰ̓νεκρῑ́νετε	ᾰ̓νέκρῑνον
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νεκρῑνόμην	ᾰ̓νεκρῑ́νου	ᾰ̓νεκρῑ́νετο	ᾰ̓νεκρῑ́νεσθον	ᾰ̓νεκρῑνέσθην	ᾰ̓νεκρῑνόμεθᾰ	ᾰ̓νεκρῑ́νεσθε	ᾰ̓νεκρῑ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ᾰ̓νᾰκρῐνέω, ᾰ̓νᾰκρῐνέομαι, ᾰ̓νᾰκρῐθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰκρῐνέω	ᾰ̓νᾰκρῐνέεις	ᾰ̓νᾰκρῐνέει	ᾰ̓νᾰκρῐνέετον	ᾰ̓νᾰκρῐνέετον	ᾰ̓νᾰκρῐνέομεν	ᾰ̓νᾰκρῐνέετε	ᾰ̓νᾰκρῐνέουσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰκρῐνέοιμῐ	ᾰ̓νᾰκρῐνέοις	ᾰ̓νᾰκρῐνέοι	ᾰ̓νᾰκρῐνέοιτον	ᾰ̓νᾰκρῐνεοίτην	ᾰ̓νᾰκρῐνέοιμεν	ᾰ̓νᾰκρῐνέοιτε	ᾰ̓νᾰκρῐνέοιεν
middle	indicative	ᾰ̓νᾰκρῐνέομαι	ᾰ̓νᾰκρῐνέῃ, ᾰ̓νᾰκρῐνέει	ᾰ̓νᾰκρῐνέεται	ᾰ̓νᾰκρῐνέεσθον	ᾰ̓νᾰκρῐνέεσθον	ᾰ̓νᾰκρῐνεόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῐνέεσθε	ᾰ̓νᾰκρῐνέονται
	optative	ᾰ̓νᾰκρῐνεοίμην	ᾰ̓νᾰκρῐνέοιο	ᾰ̓νᾰκρῐνέοιτο	ᾰ̓νᾰκρῐνέοισθον	ᾰ̓νᾰκρῐνεοίσθην	ᾰ̓νᾰκρῐνεοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῐνέοισθε	ᾰ̓νᾰκρῐνέοιντο
passive	indicative	ᾰ̓νᾰκρῐθήσομαι	ᾰ̓νᾰκρῐθήσῃ	ᾰ̓νᾰκρῐθήσεται	ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθον	ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθον	ᾰ̓νᾰκρῐθησόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθε	ᾰ̓νᾰκρῐθήσονται
	optative	ᾰ̓νᾰκρῐθησοίμην	ᾰ̓νᾰκρῐθήσοιο	ᾰ̓νᾰκρῐθήσοιτο	ᾰ̓νᾰκρῐθήσοισθον	ᾰ̓νᾰκρῐθησοίσθην	ᾰ̓νᾰκρῐθησοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῐθήσοισθε	ᾰ̓νᾰκρῐθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νᾰκρῐνέειν			ᾰ̓νᾰκρῐνέεσθαι		ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰκρῐνέων			ᾰ̓νᾰκρῐνεόμενος		ᾰ̓νᾰκρῐθησόμενος
	f	ᾰ̓νᾰκρῐνέουσᾰ			ᾰ̓νᾰκρῐνεομένη		ᾰ̓νᾰκρῐθησομένη
	n	ᾰ̓νᾰκρῐνέον			ᾰ̓νᾰκρῐνεόμενον		ᾰ̓νᾰκρῐθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ᾰ̓νᾰκρῐνῶ, ᾰ̓νᾰκρῐνοῦμαι, ᾰ̓νᾰκρῐθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰκρῐνῶ	ᾰ̓νᾰκρῐνεῖς	ᾰ̓νᾰκρῐνεῖ	ᾰ̓νᾰκρῐνεῖτον	ᾰ̓νᾰκρῐνεῖτον	ᾰ̓νᾰκρῐνοῦμεν	ᾰ̓νᾰκρῐνεῖτε	ᾰ̓νᾰκρῐνοῦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰκρῐνοίην, ᾰ̓νᾰκρῐνοῖμῐ	ᾰ̓νᾰκρῐνοίης, ᾰ̓νᾰκρῐνοῖς	ᾰ̓νᾰκρῐνοίη, ᾰ̓νᾰκρῐνοῖ	ᾰ̓νᾰκρῐνοῖτον, ᾰ̓νᾰκρῐνοίητον	ᾰ̓νᾰκρῐνοίτην, ᾰ̓νᾰκρῐνοιήτην	ᾰ̓νᾰκρῐνοῖμεν, ᾰ̓νᾰκρῐνοίημεν	ᾰ̓νᾰκρῐνοῖτε, ᾰ̓νᾰκρῐνοίητε	ᾰ̓νᾰκρῐνοῖεν, ᾰ̓νᾰκρῐνοίησᾰν
middle	indicative	ᾰ̓νᾰκρῐνοῦμαι	ᾰ̓νᾰκρῐνῇ	ᾰ̓νᾰκρῐνεῖται	ᾰ̓νᾰκρῐνεῖσθον	ᾰ̓νᾰκρῐνεῖσθον	ᾰ̓νᾰκρῐνούμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῐνεῖσθε	ᾰ̓νᾰκρῐνοῦνται
	optative	ᾰ̓νᾰκρῐνοίμην	ᾰ̓νᾰκρῐνοῖο	ᾰ̓νᾰκρῐνοῖτο	ᾰ̓νᾰκρῐνοῖσθον	ᾰ̓νᾰκρῐνοίσθην	ᾰ̓νᾰκρῐνοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῐνοῖσθε	ᾰ̓νᾰκρῐνοῖντο
passive	indicative	ᾰ̓νᾰκρῐθήσομαι	ᾰ̓νᾰκρῐθήσῃ	ᾰ̓νᾰκρῐθήσεται	ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθον	ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθον	ᾰ̓νᾰκρῐθησόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθε	ᾰ̓νᾰκρῐθήσονται
	optative	ᾰ̓νᾰκρῐθησοίμην	ᾰ̓νᾰκρῐθήσοιο	ᾰ̓νᾰκρῐθήσοιτο	ᾰ̓νᾰκρῐθήσοισθον	ᾰ̓νᾰκρῐθησοίσθην	ᾰ̓νᾰκρῐθησοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῐθήσοισθε	ᾰ̓νᾰκρῐθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νᾰκρῐνεῖν			ᾰ̓νᾰκρῐνεῖσθαι		ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰκρῐνῶν			ᾰ̓νᾰκρῐνούμενος		ᾰ̓νᾰκρῐθησόμενος
	f	ᾰ̓νᾰκρῐνοῦσᾰ			ᾰ̓νᾰκρῐνουμένη		ᾰ̓νᾰκρῐθησομένη
	n	ᾰ̓νᾰκρῐνοῦν			ᾰ̓νᾰκρῐνούμενον		ᾰ̓νᾰκρῐθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓νέκρῑνᾰ, ᾰ̓νεκρῑνᾰ́μην, ᾰ̓νεκρῐ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νέκρῑνᾰ	ᾰ̓νέκρῑνᾰς	ᾰ̓νέκρῑνε(ν)	ᾰ̓νεκρῑ́νᾰτον	ᾰ̓νεκρῑνᾰ́την	ᾰ̓νεκρῑ́νᾰμεν	ᾰ̓νεκρῑ́νᾰτε	ᾰ̓νέκρῑνᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νᾰκρῑ́νω	ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃς	ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃ	ᾰ̓νᾰκρῑ́νητον	ᾰ̓νᾰκρῑ́νητον	ᾰ̓νᾰκρῑ́νωμεν	ᾰ̓νᾰκρῑ́νητε	ᾰ̓νᾰκρῑ́νωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιμῐ	ᾰ̓νᾰκρῑ́νειᾰς, ᾰ̓νᾰκρῑ́ναις	ᾰ̓νᾰκρῑ́νειε(ν), ᾰ̓νᾰκρῑ́ναι	ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιτον	ᾰ̓νᾰκρῑναίτην	ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιμεν	ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιτε	ᾰ̓νᾰκρῑ́νειᾰν, ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιεν
	imperative		ᾰ̓νᾰ́κρῑνον	ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́τω	ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾰτον	ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́των		ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾰτε	ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓νεκρῑνᾰ́μην	ᾰ̓νεκρῑ́νω	ᾰ̓νεκρῑ́νᾰτο	ᾰ̓νεκρῑ́νᾰσθον	ᾰ̓νεκρῑνᾰ́σθην	ᾰ̓νεκρῑνᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓νεκρῑ́νᾰσθε	ᾰ̓νεκρῑ́νᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓νᾰκρῑ́νωμαι	ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃ	ᾰ̓νᾰκρῑ́νηται	ᾰ̓νᾰκρῑ́νησθον	ᾰ̓νᾰκρῑ́νησθον	ᾰ̓νᾰκρῑνώμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῑ́νησθε	ᾰ̓νᾰκρῑ́νωνται
	optative	ᾰ̓νᾰκρῑναίμην	ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιο	ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιτο	ᾰ̓νᾰκρῑ́ναισθον	ᾰ̓νᾰκρῑναίσθην	ᾰ̓νᾰκρῑναίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰκρῑ́ναισθε	ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιντο
	imperative		ᾰ̓νᾰ́κρῑναι	ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́σθω	ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾰσθον	ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́σθων		ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾰσθε	ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́σθων
passive	indicative	ᾰ̓νεκρῐ́θην	ᾰ̓νεκρῐ́θης	ᾰ̓νεκρῐ́θη	ᾰ̓νεκρῐ́θητον	ᾰ̓νεκρῐθήτην	ᾰ̓νεκρῐ́θημεν	ᾰ̓νεκρῐ́θητε	ᾰ̓νεκρῐ́θησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νᾰκρῐθῶ	ᾰ̓νᾰκρῐθῇς	ᾰ̓νᾰκρῐθῇ	ᾰ̓νᾰκρῐθῆτον	ᾰ̓νᾰκρῐθῆτον	ᾰ̓νᾰκρῐθῶμεν	ᾰ̓νᾰκρῐθῆτε	ᾰ̓νᾰκρῐθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰκρῐθείην	ᾰ̓νᾰκρῐθείης	ᾰ̓νᾰκρῐθείη	ᾰ̓νᾰκρῐθεῖτον, ᾰ̓νᾰκρῐθείητον	ᾰ̓νᾰκρῐθείτην, ᾰ̓νᾰκρῐθειήτην	ᾰ̓νᾰκρῐθεῖμεν, ᾰ̓νᾰκρῐθείημεν	ᾰ̓νᾰκρῐθεῖτε, ᾰ̓νᾰκρῐθείητε	ᾰ̓νᾰκρῐθεῖεν, ᾰ̓νᾰκρῐθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓νᾰκρῐ́θητῐ	ᾰ̓νᾰκρῐθήτω	ᾰ̓νᾰκρῐ́θητον	ᾰ̓νᾰκρῐθήτων		ᾰ̓νᾰκρῐ́θητε	ᾰ̓νᾰκρῐθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νᾰκρῖναι			ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾰσθαι		ᾰ̓νᾰκρῐθῆναι
participle	m	ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾱς			ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́μενος		ᾰ̓νᾰκρῐθείς
	f	ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾱσᾰ			ᾰ̓νᾰκρῑνᾰμένη		ᾰ̓νᾰκρῐθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓νᾰκρῖνᾰν			ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́μενον		ᾰ̓νᾰκρῐθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾰ̓νᾰκέκρῐκᾰ, ᾰ̓νᾰκέκρῐμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰκέκρῐκᾰ	ᾰ̓νᾰκέκρῐκᾰς	ᾰ̓νᾰκέκρῐκε(ν)	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κᾰτον	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κᾰτον	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κᾰμεν	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κᾰτε	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κω	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κῃς	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κῃ	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κητον	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κητον	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κωμεν	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κητε	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοιμῐ, ᾰ̓νᾰκεκρῐκοίην	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοις, ᾰ̓νᾰκεκρῐκοίης	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοι, ᾰ̓νᾰκεκρῐκοίη	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοιτον	ᾰ̓νᾰκεκρῐκοίτην	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοιμεν	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοιτε	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοιεν
	imperative		ᾰ̓νᾰκέκρῐκε	ᾰ̓νᾰκεκρῐκέτω	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κετον	ᾰ̓νᾰκεκρῐκέτων		ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κετε	ᾰ̓νᾰκεκρῐκόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νᾰκέκρῐμαι	ᾰ̓νᾰκέκρῐσαι	ᾰ̓νᾰκέκρῐται	ᾰ̓νᾰκέκρῐσθον	ᾰ̓νᾰκέκρῐσθον	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́μεθᾰ	ᾰ̓νᾰκέκρῐσθε	ᾰ̓νᾰκέκρῐνται
	subjunctive	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος ὦ	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος ᾖς	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος ᾖ	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένω ἦτον	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένω ἦτον	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένοι ὦμεν	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένοι ἦτε	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος εἴην	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος εἴης	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος εἴη	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένω εἴητον/εἶτον	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένω εἰήτην/εἴτην	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένοι εἴητε/εἶτε	ᾰ̓νᾰκεκρῐμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾰ̓νᾰκέκρῐσο	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́σθω	ᾰ̓νᾰκέκρῐσθον	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́σθων		ᾰ̓νᾰκέκρῐσθε	ᾰ̓νᾰκεκρῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓νᾰκεκρῐκέναι				ᾰ̓νᾰκεκρῐ́σθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰκεκρῐκώς				ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος
	f	ᾰ̓νᾰκεκρῐκυῖᾰ				ᾰ̓νᾰκεκρῐμένη
	n	ᾰ̓νᾰκεκρῐκός				ᾰ̓νᾰκεκρῐμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ᾰ̓νεκεκρῐ́κειν, ᾰ̓νεκεκρῐ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νεκεκρῐ́κειν, ᾰ̓νεκεκρῐ́κη	ᾰ̓νεκεκρῐ́κεις, ᾰ̓νεκεκρῐ́κης	ᾰ̓νεκεκρῐ́κει(ν)	ᾰ̓νεκεκρῐ́κετον	ᾰ̓νεκεκρῐκέτην	ᾰ̓νεκεκρῐ́κεμεν	ᾰ̓νεκεκρῐ́κετε	ᾰ̓νεκεκρῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νεκεκρῐ́μην	ᾰ̓νεκέκρῐσο	ᾰ̓νεκέκρῐτο	ᾰ̓νεκέκρῐσθον	ᾰ̓νεκεκρῐ́σθην	ᾰ̓νεκεκρῐ́μεθᾰ	ᾰ̓νεκέκρῐσθε	ᾰ̓νεκέκρῐντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Quotations

• 53 CE – 55 CE, Paul the Apostle, First Epistle to the Corinthians 4:4:

  οὐδὲν γὰρ ἐμαυτῷ σύνοιδα, ἀλλ’ οὐκ ἐν τούτῳ δεδικαίωμαι· ὁ δὲ ἀνακρίνων με Κύριός ἐστιν.

  oudèn gàr emautôi súnoida, all’ ouk en toútōi dedikaíōmai; ho dè anakrínōn me Kúriós estin.

  • Translation by KJV

    For I know nothing by myself; yet am I not hereby justified: but he that judgeth me is the Lord.

• 53 CE – 55 CE, Paul the Apostle, First Epistle to the Corinthians 9:3:

  ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσιν αὕτη ἐστί.

  hē emḕ apología toîs emè anakrínousin haútē estí.

  • Translation by KJV

    Mine answer to them that do examine me is this,

Derived terms

• ἀνάκρισις (anákrisis)

Descendants

• Greek: ανακρίνω (anakríno)

Further reading

• ἀνακρίνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀνακρίνω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἀνακρίνω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “ἀνακρίνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀνακρίνω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G350 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• ἀνακρίνω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • examine idem, page 287.