calić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish celić. By surface analysis, cały +‎ -ić. Cognate with English heal.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡sa.lit͡ɕ/
• Rhymes: -alit͡ɕ
• Syllabification: ca‧lić

Verb

1. (transitive, obsolete) to save; to protect; to keep whole
   • 1791, John Milton, translated by Jacek Idzi Przybylski, Miltona Ray utracony, ksiąg dwanaście z angielskiego, przekładania Jacka Przybylskiego.‎^[1], page Ten, którego Gniew na to zapewnie nas cali,
     Zebyśmy nieſkończone kary odbierali,
     dla czegoż uſtajemy?:

     He whose Anger assuredly saves us,
     To receive endless punishments,
     for what do we hold back?

     (please add an English translation of this quotation)

   • 2003 July 23, Stanisław ŚMIERCIAK, “Serce na wylot”, in Gazeta Krakowska‎^[2], "Polskapresse". Oddział "Prasa Krakowska":

     Opłakuje śmierć córki i modli się, by Bóg calił życie Żanecie.

     She mourns the death of her daughter and prays that God save Żaneta's life.

Conjugation

Conjugation of calić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		calić
present tense	1st	calę			calimy
	2nd	calisz			calicie
	3rd	cali			calą
	impersonal	cali się
past tense	1st	caliłem, -(e)m calił	caliłam, -(e)m caliła	caliłom, -(e)m caliło	caliliśmy, -(e)śmy calili	caliłyśmy, -(e)śmy caliły
	2nd	caliłeś, -(e)ś calił	caliłaś, -(e)ś caliła	caliłoś, -(e)ś caliło	caliliście, -(e)ście calili	caliłyście, -(e)ście caliły
	3rd	calił	caliła	caliło	calili	caliły
	impersonal	calono
future tense	1st	będę calił, będę calić	będę caliła, będę calić	będę caliło, będę calić	będziemy calili, będziemy calić	będziemy caliły, będziemy calić
	2nd	będziesz calił, będziesz calić	będziesz caliła, będziesz calić	będziesz caliło, będziesz calić	będziecie calili, będziecie calić	będziecie caliły, będziecie calić
	3rd	będzie calił, będzie calić	będzie caliła, będzie calić	będzie caliło, będzie calić	będą calili, będą calić	będą caliły, będą calić
	impersonal	będzie calić się
conditional	1st	caliłbym, bym calił	caliłabym, bym caliła	caliłobym, bym caliło	calilibyśmy, byśmy calili	caliłybyśmy, byśmy caliły
	2nd	caliłbyś, byś calił	caliłabyś, byś caliła	caliłobyś, byś caliło	calilibyście, byście calili	caliłybyście, byście caliły
	3rd	caliłby, by calił	caliłaby, by caliła	caliłoby, by caliło	caliliby, by calili	caliłyby, by caliły
	impersonal	calono by
imperative	1st	niech calę			calmy
	2nd	cal			calcie
	3rd	niech cali			niech calą
active adjectival participle		calący	caląca	calące	calący	calące
passive adjectival participle		calony	calona	calone	caleni	calone
contemporary adverbial participle		caląc
verbal noun		calenie

Derived terms

verbs

• ocalić pf, ocalać impf
• scalić pf, scalać impf

 

Related terms

adjectives

• caliznowy
• całki
• całkowalny
• całkowity
• całkowy
• całostkowy
• całościowy
• całowity
• całuskowy
• całuśny
• cały

 

adverbs

• cale
• calusieńko
• caluśko
• całkiem
• całkowicie
• całkowo
• cało
• całostkowo
• całościowo
• całowicie

 

nouns

• calak
• calec
• calizna
• całka
• całkość
• całkowalność
• całkowanie
• całkowitka
• całkowitość
• całkowość
• całostka
• całostkowość
• całościowość
• całość
• całownik
• całunek
• całus
• całusek
• całuśnik

 

verbs

• caleć impf, ocaleć pf
• całkować impf, scałkować pf
• całościować impf
• całować impf

 

Further reading

• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “calić”, in Słownik języka polskiego‎^[3]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “calić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[4]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “calić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 252