हनु

See also: हुनु, हानि, होना, and होने

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *źʰánuṣ, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰánuš, from Proto-Indo-European *ǵénus (“chin, jaw”).

Noun

हनु • (hánu) stem, f

1. a jaw (also हनू (hánū))
   • RV 10.79.1c

     अपश्यमस्य महतो महित्वममर्त्यस्य मर्त्यासु विक्षु |

     नाना हनू विभ्र्ते सं भरेते असिन्वती बप्सती भूर्यत्तः ||

     |

     ||

     I HAVE beheld the might of this Great Being. Immortal in the midst of tribes of mortals.

     His jaws now open and now shut together: much they devour, insatiately chewing.

Declension

Feminine u-stem declension of हनु (hánu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हनुः hánuḥ	हनू hánū	हनवः hánavaḥ
Vocative	हनो háno	हनू hánū	हनवः hánavaḥ
Accusative	हनुम् hánum	हनू hánū	हनूः hánūḥ
Instrumental	हन्वा hánvā	हनुभ्याम् hánubhyām	हनुभिः hánubhiḥ
Dative	हनवे / हन्वै¹ hánave / hánvai¹	हनुभ्याम् hánubhyām	हनुभ्यः hánubhyaḥ
Ablative	हनोः / हन्वाः¹ / हन्वै² hánoḥ / hánvāḥ¹ / hánvai²	हनुभ्याम् hánubhyām	हनुभ्यः hánubhyaḥ
Genitive	हनोः / हन्वाः¹ / हन्वै² hánoḥ / hánvāḥ¹ / hánvai²	हन्वोः hánvoḥ	हनूनाम् hánūnām
Locative	हनौ / हन्वाम्¹ hánau / hánvām¹	हन्वोः hánvoḥ	हनुषु hánuṣu
Notes	¹Later Sanskrit ²Brāhmaṇas

Noun

हनु • (hánu) stem, n

1. cheek
2. a particular part of a spearhead

Declension

Neuter u-stem declension of हनु (hánu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हनु hánu	हनुनी hánunī	हनूनि / हनु¹ / हनू¹ hánūni / hánu¹ / hánū¹
Vocative	हनु / हनो hánu / háno	हनुनी hánunī	हनूनि / हनु¹ / हनू¹ hánūni / hánu¹ / hánū¹
Accusative	हनु hánu	हनुनी hánunī	हनूनि / हनु¹ / हनू¹ hánūni / hánu¹ / hánū¹
Instrumental	हनुना / हन्वा¹ hánunā / hánvā¹	हनुभ्याम् hánubhyām	हनुभिः hánubhiḥ
Dative	हनुने / हनवे¹ / हन्वे¹ hánune / hánave¹ / hánve¹	हनुभ्याम् hánubhyām	हनुभ्यः hánubhyaḥ
Ablative	हनुनः / हनोः¹ / हन्वः¹ hánunaḥ / hánoḥ¹ / hánvaḥ¹	हनुभ्याम् hánubhyām	हनुभ्यः hánubhyaḥ
Genitive	हनुनः / हनोः¹ / हन्वः¹ hánunaḥ / hánoḥ¹ / hánvaḥ¹	हनुनोः hánunoḥ	हनूनाम् hánūnām
Locative	हनुनि / हनौ¹ hánuni / hánau¹	हनुनोः hánunoḥ	हनुषु hánuṣu
Notes	¹Vedic

Noun

हनु • (hanu) stem, f

1. "anything which destroys or injures life", a weapon
2. death
3. disease
4. various kinds of drugs
5. a wanton woman, prostitute

Declension

Feminine u-stem declension of हनु
Nom. sg.	हनुः (hanuḥ)
Gen. sg.	हनुवाः/ हनोः (hanuvāḥ/ hanoḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हनुः (hanuḥ)	हनू (hanū)	हनवः (hanavaḥ)
Vocative	हनो (hano)	हनू (hanū)	हनवः (hanavaḥ)
Accusative	हनुम् (hanum)	हनू (hanū)	हनूः (hanūḥ)
Instrumental	हन्वा (hanvā)	हनुभ्याम् (hanubhyām)	हनुभिः (hanubhiḥ)
Dative	हन्वै / हनवे (hanvai / hanave)	हनुभ्याम् (hanubhyām)	हनुभ्यः (hanubhyaḥ)
Ablative	हनुवाः/ हनोः (hanuvāḥ/ hanoḥ)	हनुभ्याम् (hanubhyām)	हनुभ्यः (hanubhyaḥ)
Genitive	हनुवाः/ हनोः (hanuvāḥ/ hanoḥ)	हन्वोः (hanvoḥ)	हनूनाम् (hanūnām)
Locative	हन्वाम् / हनौ (hanvām / hanau)	हन्वोः (hanvoḥ)	हनुषु (hanuṣu)

Noun

हनु • (hanu) stem, m

1. name of a particular mixed tribe

Declension

Masculine u-stem declension of हनु
Nom. sg.	हनुः (hanuḥ)
Gen. sg.	हनोः (hanoḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हनुः (hanuḥ)	हनू (hanū)	हनवः (hanavaḥ)
Vocative	हनो (hano)	हनू (hanū)	हनवः (hanavaḥ)
Accusative	हनुम् (hanum)	हनू (hanū)	हनून् (hanūn)
Instrumental	हनुना (hanunā)	हनुभ्याम् (hanubhyām)	हनुभिः (hanubhiḥ)
Dative	हनवे (hanave)	हनुभ्याम् (hanubhyām)	हनुभ्यः (hanubhyaḥ)
Ablative	हनोः (hanoḥ)	हनुभ्याम् (hanubhyām)	हनुभ्यः (hanubhyaḥ)
Genitive	हनोः (hanoḥ)	हन्वोः (hanvoḥ)	हनूनाम् (hanūnām)
Locative	हनौ (hanau)	हन्वोः (hanvoḥ)	हनुषु (hanuṣu)

References

• Monier Williams (1899) “हनु”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1288.