bewoonbaar
Dutch
Etymology
From bewonen (“to inhabit”) + -baar.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈʋoːn.baːr/, (Belgium) [bəˈβ̞oːnbaːr], (Northern Dutch) [bəˈʋoʊ̯nbaːr]
Audio: (file) - Hyphenation: be‧woon‧baar
Adjective
bewoonbaar (comparative bewoonbaarder, superlative bewoonbaarst)
Inflection
| Declension of bewoonbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bewoonbaar | |||
| inflected | bewoonbare | |||
| comparative | bewoonbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | bewoonbaar | bewoonbaarder | het bewoonbaarst het bewoonbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | bewoonbare | bewoonbaardere | bewoonbaarste |
| n. sing. | bewoonbaar | bewoonbaarder | bewoonbaarste | |
| plural | bewoonbare | bewoonbaardere | bewoonbaarste | |
| definite | bewoonbare | bewoonbaardere | bewoonbaarste | |
| partitive | bewoonbaars | bewoonbaarders | — | |