zelfrijzend
Dutch
Etymology
From zelf- (“self-”) + rijzend (“present participle of rijzen”).
Pronunciation
Adjective
zelfrijzend (not comparable)
- self-raising (flour for example)
Inflection
Declension of zelfrijzend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | zelfrijzend | |||
inflected | zelfrijzende | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | zelfrijzend | |||
indefinite | m./f. sing. | zelfrijzende | ||
n. sing. | zelfrijzend | |||
plural | zelfrijzende | |||
definite | zelfrijzende | |||
partitive | zelfrijzends |