ontgroeien

Dutch

Etymology

From ont- +‎ groeien.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔntˈɣru.i̯ə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ui̯ən

Verb

ontgroeien

1. to outgrow, to become too mature for

Inflection

Conjugation of ontgroeien (weak, prefixed)
infinitive	ontgroeien
past singular	ontgroeide
past participle	ontgroeid
infinitive	ontgroeien
gerund	ontgroeien n
	present tense	past tense
1st person singular	ontgroei	ontgroeide
2nd person sing. (jij)	ontgroeit, ontgroei2	ontgroeide
2nd person sing. (u)	ontgroeit	ontgroeide
2nd person sing. (gij)	ontgroeit	ontgroeide
3rd person singular	ontgroeit	ontgroeide
plural	ontgroeien	ontgroeiden
subjunctive sing.1	ontgroeie	ontgroeide
subjunctive plur.1	ontgroeien	ontgroeiden
imperative sing.	ontgroei
imperative plur.1	ontgroeit
participles	ontgroeiend	ontgroeid
1) Archaic. 2) In case of inversion.