πρίγκιπας

Greek

Etymology

From Hellenistic Ancient Greek πρῖγκιψ (prînkips), from Latin prīnceps.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɾiŋ.ɟi.pas/
• Hyphenation: πρί‧γκι‧πας

Noun

πρίγκιπας • (prígkipas) m (plural πρίγκιπες, feminine πριγκίπισσα)

1. prince, title for the male children of a king and sometimes the extended royal family.
2. title for the ruler of a small country
3. senior title of the nobility
4. (figuratively) A person living in luxury.

   Zει σαν πρίγκιπας.

   Zei san prígkipas.

   He lives like a prince.

Declension

Declension of πρίγκιπας

	singular	plural
nominative	πρίγκιπας •	πρίγκιπες •
genitive	πρίγκιπα •	πριγκίπων •
accusative	πρίγκιπα •	πρίγκιπες •
vocative	πρίγκιπα •	πρίγκιπες •

Synonyms

• (prince): ηγεμόνας m (igemónas)