Abfall

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 15:15, 28 September 2019.
Jump to navigation Jump to search

German

Etymology

ab- (from) +‎ Fall (fall)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈapfal]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: Ab‧fall

Noun

Abfall m (genitive Abfalles, plural Abfälle)

  1. waste, garbage, rubbish, litter
    radioaktiver Abfall
    radioactive waste
  2. decrease, decline, drop
  3. (religion) apostasy
    Abfall vom Glaubenapostasy from the creed
  4. (obsolete) shutter, lid
    • 1680, Franciszek à Mesgnien Meninski, “Abfall”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[1] (in Ottoman Turkish, Turkish, Latin, German, Italian, French, and Polish), Vienna, column 3865:
      کپنک kepenk. Decipula & janua seu fenestra lignea, quae elevatur in officinis, aut tabernis ad arcendam pluviam, umbramque captandam. Abfall/Ladenfall Trappola di casa, balconata di bottega. Lápáczká/dách u kramnicy.
       

Declension

Template:de-decl-noun-m

Synonyms

Derived terms

Further reading

  • Abfall” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
  • Abfall” in Duden online