Aino

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Ultimateria (talk | contribs) as of 16:33, 20 November 2019.
Jump to navigation Jump to search
See also: aino and aïno

English

Noun

Template:en-plural noun

  1. Alternative form of Ainu (ethnic group of Japan)

Proper noun

Aino

  1. Alternative form of Ainu (language)

Anagrams


Estonian

Etymology

Borrowed from Finnish Aino.

Proper noun

Aino

  1. a female given name from Finnish.

Usage notes

  • Popular in the 1930s.

Finnish

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology

From aino, a poetic variant of ainoa (only, sole), also in the sense "unique". The name was invented by Elias Lönnrot for the second edition of the Kalevala (1849) by adding an upper case initial to terms like aino tytti, "the only girl", of the first edition (1835).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑi̯no/, [ˈɑ̝i̯no̞]
  • Rhymes: -ɑino
  • Syllabification(key): Ai‧no

Proper noun

Aino

  1. A heroine in the Kalevala.
    • 1849 Kalevala (Translation 1988 by Eino Friberg) 3:517-522:
      Tuot' itken tämän ikäni, / Puhki polveni murehin: / Annoin Aino siskoseni, / Lupasin emoni lapsen / Väinämöiselle varaksi, / Laulajalle puolisoksi, /
      This is why I'll weep forever, / What I'll mourn throughout my lifetime: /That I gave my sister Aino, / Even pledged my mother's child / To Väinämöinen as a helpmate, / And provider for the singer, /
  2. a female given name.
    • 1959 Väinö Linna, Täällä Pohjantähden alla 1 (WSOY 1965), page 159:
      Muu väki oikeastaan pitikin välittömästä Ilmarista. Aino-neiti sen sijaan olikin jo lapsena hillitty. Lapset olivat todella saaneet suomalaiset nimet, vieläpä Kalevalasta. Tyttöä sanottiin kuitenkin Aniksi.
    • 2017 Roope Lipasti, Ruotsinlaiva, Atena, →ISBN, page 27:
      Aino oli nimensä mukaisesti ainoa lapsi.

Usage notes

  • The most popular first name for women born in Finland in 1916-1927 and again in 2006.

Declension

Inflection of Aino (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative Aino Ainot
genitive Ainon Ainojen
partitive Ainoa Ainoja
illative Ainoon Ainoihin
singular plural
nominative Aino Ainot
accusative nom. Aino Ainot
gen. Ainon
genitive Ainon Ainojen
partitive Ainoa Ainoja
inessive Ainossa Ainoissa
elative Ainosta Ainoista
illative Ainoon Ainoihin
adessive Ainolla Ainoilla
ablative Ainolta Ainoilta
allative Ainolle Ainoille
essive Ainona Ainoina
translative Ainoksi Ainoiksi
abessive Ainotta Ainoitta
instructive Ainoin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of Aino (Kotus type 1/valo, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative Ainoni Ainoni
accusative nom. Ainoni Ainoni
gen. Ainoni
genitive Ainoni Ainojeni
partitive Ainoani Ainojani
inessive Ainossani Ainoissani
elative Ainostani Ainoistani
illative Ainooni Ainoihini
adessive Ainollani Ainoillani
ablative Ainoltani Ainoiltani
allative Ainolleni Ainoilleni
essive Ainonani Ainoinani
translative Ainokseni Ainoikseni
abessive Ainottani Ainoittani
instructive
comitative Ainoineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative Ainosi Ainosi
accusative nom. Ainosi Ainosi
gen. Ainosi
genitive Ainosi Ainojesi
partitive Ainoasi Ainojasi
inessive Ainossasi Ainoissasi
elative Ainostasi Ainoistasi
illative Ainoosi Ainoihisi
adessive Ainollasi Ainoillasi
ablative Ainoltasi Ainoiltasi
allative Ainollesi Ainoillesi
essive Ainonasi Ainoinasi
translative Ainoksesi Ainoiksesi
abessive Ainottasi Ainoittasi
instructive
comitative Ainoinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative Ainomme Ainomme
accusative nom. Ainomme Ainomme
gen. Ainomme
genitive Ainomme Ainojemme
partitive Ainoamme Ainojamme
inessive Ainossamme Ainoissamme
elative Ainostamme Ainoistamme
illative Ainoomme Ainoihimme
adessive Ainollamme Ainoillamme
ablative Ainoltamme Ainoiltamme
allative Ainollemme Ainoillemme
essive Ainonamme Ainoinamme
translative Ainoksemme Ainoiksemme
abessive Ainottamme Ainoittamme
instructive
comitative Ainoinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative Ainonne Ainonne
accusative nom. Ainonne Ainonne
gen. Ainonne
genitive Ainonne Ainojenne
partitive Ainoanne Ainojanne
inessive Ainossanne Ainoissanne
elative Ainostanne Ainoistanne
illative Ainoonne Ainoihinne
adessive Ainollanne Ainoillanne
ablative Ainoltanne Ainoiltanne
allative Ainollenne Ainoillenne
essive Ainonanne Ainoinanne
translative Ainoksenne Ainoiksenne
abessive Ainottanne Ainoittanne
instructive
comitative Ainoinenne
third-person possessor
singular plural
nominative Ainonsa Ainonsa
accusative nom. Ainonsa Ainonsa
gen. Ainonsa
genitive Ainonsa Ainojensa
partitive Ainoaan
Ainoansa
Ainojaan
Ainojansa
inessive Ainossaan
Ainossansa
Ainoissaan
Ainoissansa
elative Ainostaan
Ainostansa
Ainoistaan
Ainoistansa
illative Ainoonsa Ainoihinsa
adessive Ainollaan
Ainollansa
Ainoillaan
Ainoillansa
ablative Ainoltaan
Ainoltansa
Ainoiltaan
Ainoiltansa
allative Ainolleen
Ainollensa
Ainoilleen
Ainoillensa
essive Ainonaan
Ainonansa
Ainoinaan
Ainoinansa
translative Ainokseen
Ainoksensa
Ainoikseen
Ainoiksensa
abessive Ainottaan
Ainottansa
Ainoittaan
Ainoittansa
instructive
comitative Ainoineen
Ainoinensa

Derived terms

Anagrams