Andris
See also: andris
Hungarian
Etymology
Shortening of András + -is (“diminutive suffix”).
Pronunciation
Proper noun
Andris
- a diminutive of the male given name András.
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | Andris | Andrisok |
accusative | Andrist | Andrisokat |
dative | Andrisnak | Andrisoknak |
instrumental | Andrissal | Andrisokkal |
causal-final | Andrisért | Andrisokért |
translative | Andrissá | Andrisokká |
terminative | Andrisig | Andrisokig |
essive-formal | Andrisként | Andrisokként |
essive-modal | — | — |
inessive | Andrisban | Andrisokban |
superessive | Andrison | Andrisokon |
adessive | Andrisnál | Andrisoknál |
illative | Andrisba | Andrisokba |
sublative | Andrisra | Andrisokra |
allative | Andrishoz | Andrisokhoz |
elative | Andrisból | Andrisokból |
delative | Andrisról | Andrisokról |
ablative | Andristól | Andrisoktól |
non-attributive possessive - singular |
Andrisé | Andrisoké |
non-attributive possessive - plural |
Andriséi | Andrisokéi |
Possessive forms of Andris | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | Andrisom | Andrisaim |
2nd person sing. | Andrisod | Andrisaid |
3rd person sing. | Andrisa | Andrisai |
1st person plural | Andrisunk | Andrisaink |
2nd person plural | Andrisotok | Andrisaitok |
3rd person plural | Andrisuk | Andrisaik |
Latvian
Etymology
From Andrejs (“Andrew”). First recorded in 1522.
Proper noun
Andris m
- a male given name.