aangenaam

Dutch

Etymology

From Middle Dutch aengenaem. Equivalent to aan +‎ genaam.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːn.ɣəˌnaːm/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧ge‧naam

Adjective

aangenaam (comparative aangenamer, superlative aangenaamst)

1. nice, pleasant, friendly

   We hadden een aangename vakantie. ― We had a nice vacation.

   Aangenaam kennis te maken. ― Pleased to meet you.

Inflection

Declension of aangenaam
uninflected	aangenaam
inflected	aangename
comparative	aangenamer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		aangenaam	aangenamer	het aangenaamst het aangenaamste
indefinite	m./f. sing.	aangename	aangenamere	aangenaamste
	n. sing.	aangenaam	aangenamer	aangenaamste
	plural	aangename	aangenamere	aangenaamste
definite		aangename	aangenamere	aangenaamste
partitive		aangenaams	aangenamers	—

Synonyms

• leuk
• plezierig

Antonyms

• onaangenaam

Derived terms

• aangenaamheid