aanraden

Dutch

Etymology

From aan +‎ raden.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌraːdə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧ra‧den

Verb

aanraden

1. (transitive) to suggest, advise

Conjugation

Conjugation of aanraden (weak with strong past participle, separable)
infinitive	aanraden
past singular	raadde aan
past participle	aangeraden
infinitive	aanraden
gerund	aanraden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	raad aan	raadde aan	aanraad	aanraadde
2nd person sing. (jij)	raadt aan, raad aan2	raadde aan	aanraadt	aanraadde
2nd person sing. (u)	raadt aan	raadde aan	aanraadt	aanraadde
2nd person sing. (gij)	raadt aan	raadde aan	aanraadt	aanraadde
3rd person singular	raadt aan	raadde aan	aanraadt	aanraadde
plural	raden aan	raadden aan	aanraden	aanraadden
subjunctive sing.1	rade aan	raadde aan	aanrade	aanraadde
subjunctive plur.1	raden aan	raadden aan	aanraden	aanraadden
imperative sing.	raad aan
imperative plur.1	raadt aan
participles	aanradend	aangeraden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Conjugation of aanraden (strong class 7, separable)
infinitive	aanraden
past singular	ried aan
past participle	aangeraden
infinitive	aanraden
gerund	aanraden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	raad aan	ried aan	aanraad	aanried
2nd person sing. (jij)	raadt aan, raad aan2	ried aan	aanraadt	aanried
2nd person sing. (u)	raadt aan	ried aan	aanraadt	aanried
2nd person sing. (gij)	raadt aan	riedt aan	aanraadt	aanriedt
3rd person singular	raadt aan	ried aan	aanraadt	aanried
plural	raden aan	rieden aan	aanraden	aanrieden
subjunctive sing.1	rade aan	riede aan	aanrade	aanriede
subjunctive plur.1	raden aan	rieden aan	aanraden	aanrieden
imperative sing.	raad aan
imperative plur.1	raadt aan
participles	aanradend	aangeraden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aanrader

Anagrams

• aanrande, raden aan, rande aan