afvallig

Dutch

Etymology

From afvallen +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɑˈfɑ.ləx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: af‧val‧lig

Adjective

afvallig (comparative afvalliger, superlative afvalligst)

1. renegade, apostate, disloyal

Inflection

Inflection of afvallig
uninflected	afvallig
inflected	afvallige
comparative	afvalliger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		afvallig	afvalliger	het afvalligst het afvalligste
indefinite	m./f. sing.	afvallige	afvalligere	afvalligste
	n. sing.	afvallig	afvalliger	afvalligste
	plural	afvallige	afvalligere	afvalligste
definite		afvallige	afvalligere	afvalligste
partitive		afvalligs	afvalligers	—

Derived terms

• afvallige
• afvalligheid