afwijkend

Dutch

Etymology

From afwijken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɑfˈʋɛi̯.kənt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧wij‧kend

Adjective

afwijkend (comparative afwijkender, superlative afwijkendst)

1. deviating, differing

Inflection

Declension of afwijkend
uninflected	afwijkend
inflected	afwijkende
comparative	afwijkender
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		afwijkend	afwijkender	het afwijkendst het afwijkendste
indefinite	m./f. sing.	afwijkende	afwijkendere	afwijkendste
	n. sing.	afwijkend	afwijkender	afwijkendste
	plural	afwijkende	afwijkendere	afwijkendste
definite		afwijkende	afwijkendere	afwijkendste
partitive		afwijkends	afwijkenders	—

Participle

afwijkend

1. (deprecated template usage) present participle of afwijken

Inflection

Declension of afwijkend
uninflected	afwijkend
inflected	afwijkende
		positive
predicative/adverbial		afwijkend afwijkende
indefinite	m./f. sing.	afwijkende
	n. sing.	afwijkend
	plural	afwijkende
definite		afwijkende
partitive		afwijkends