Jump to content

armatus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology 1

[edit]

    Perfect passive participle of armō.

    Pronunciation

    [edit]

    Participle

    [edit]

    armātus (feminine armāta, neuter armātum, superlative armātissimus); first/second-declension participle

    1. armed
    2. equipped
    3. fortified
    4. armoured
    Declension
    [edit]

    First/second-declension adjective.

    singular plural
    masculine feminine neuter masculine feminine neuter
    nominative armātus armāta armātum armātī armātae armāta
    genitive armātī armātae armātī armātōrum armātārum armātōrum
    dative armātō armātae armātō armātīs
    accusative armātum armātam armātum armātōs armātās armāta
    ablative armātō armātā armātō armātīs
    vocative armāte armāta armātum armātī armātae armāta
    Descendants
    [edit]

    Etymology 2

    [edit]

    From armō +‎ -tus.

    Noun

    [edit]

    armātus m (genitive armātūs); fourth declension

    1. armour
    Declension
    [edit]

    Fourth-declension noun.

    singular plural
    nominative armātus armātūs
    genitive armātūs armātuum
    dative armātuī armātibus
    accusative armātum armātūs
    ablative armātū armātibus
    vocative armātus armātūs

    References

    [edit]
    • armatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
    • armatus”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
    • "armatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
    • armatus”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.