astrangulo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From ad- (to, towards, at) +‎ stangulō (throttle, strangle).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

astrangulō (present infinitive astrangulāre, perfect active astrangulāvī, supine astrangulātum); first conjugation

  1. to strangle

Conjugation[edit]

   Conjugation of astrangulō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present astrangulō astrangulās astrangulat astrangulāmus astrangulātis astrangulant
imperfect astrangulābam astrangulābās astrangulābat astrangulābāmus astrangulābātis astrangulābant
future astrangulābō astrangulābis astrangulābit astrangulābimus astrangulābitis astrangulābunt
perfect astrangulāvī astrangulāvistī astrangulāvit astrangulāvimus astrangulāvistis astrangulāvērunt,
astrangulāvēre
pluperfect astrangulāveram astrangulāverās astrangulāverat astrangulāverāmus astrangulāverātis astrangulāverant
future perfect astrangulāverō astrangulāveris astrangulāverit astrangulāverimus astrangulāveritis astrangulāverint
passive present astrangulor astrangulāris,
astrangulāre
astrangulātur astrangulāmur astrangulāminī astrangulantur
imperfect astrangulābar astrangulābāris,
astrangulābāre
astrangulābātur astrangulābāmur astrangulābāminī astrangulābantur
future astrangulābor astrangulāberis,
astrangulābere
astrangulābitur astrangulābimur astrangulābiminī astrangulābuntur
perfect astrangulātus + present active indicative of sum
pluperfect astrangulātus + imperfect active indicative of sum
future perfect astrangulātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present astrangulem astrangulēs astrangulet astrangulēmus astrangulētis astrangulent
imperfect astrangulārem astrangulārēs astrangulāret astrangulārēmus astrangulārētis astrangulārent
perfect astrangulāverim astrangulāverīs astrangulāverit astrangulāverīmus astrangulāverītis astrangulāverint
pluperfect astrangulāvissem astrangulāvissēs astrangulāvisset astrangulāvissēmus astrangulāvissētis astrangulāvissent
passive present astranguler astrangulēris,
astrangulēre
astrangulētur astrangulēmur astrangulēminī astrangulentur
imperfect astrangulārer astrangulārēris,
astrangulārēre
astrangulārētur astrangulārēmur astrangulārēminī astrangulārentur
perfect astrangulātus + present active subjunctive of sum
pluperfect astrangulātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present astrangulā astrangulāte
future astrangulātō astrangulātō astrangulātōte astrangulantō
passive present astrangulāre astrangulāminī
future astrangulātor astrangulātor astrangulantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives astrangulāre astrangulāvisse astrangulātūrum esse astrangulārī astrangulātum esse astrangulātum īrī
participles astrangulāns astrangulātūrus astrangulātus astrangulandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
astrangulandī astrangulandō astrangulandum astrangulandō astrangulātum astrangulātū

References[edit]

  • astrangulo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • astrangulo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.