attigo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

attigō (present infinitive attigere, perfect active attigī, supine attāctum); third conjugation

  1. Alternative form of attingō

Conjugation[edit]

   Conjugation of attigō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present attigō attigis attigit attigimus attigitis attigunt
imperfect attigēbam attigēbās attigēbat attigēbāmus attigēbātis attigēbant
future attigam attigēs attiget attigēmus attigētis attigent
perfect attigī attigistī attigit attigimus attigistis attigērunt,
attigēre
pluperfect attigeram attigerās attigerat attigerāmus attigerātis attigerant
future perfect attigerō attigeris attigerit attigerimus attigeritis attigerint
passive present attigor attigeris,
attigere
attigitur attigimur attigiminī attiguntur
imperfect attigēbar attigēbāris,
attigēbāre
attigēbātur attigēbāmur attigēbāminī attigēbantur
future attigar attigēris,
attigēre
attigētur attigēmur attigēminī attigentur
perfect attāctus + present active indicative of sum
pluperfect attāctus + imperfect active indicative of sum
future perfect attāctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present attigam attigās attigat attigāmus attigātis attigant
imperfect attigerem attigerēs attigeret attigerēmus attigerētis attigerent
perfect attigerim attigerīs attigerit attigerīmus attigerītis attigerint
pluperfect attigissem attigissēs attigisset attigissēmus attigissētis attigissent
passive present attigar attigāris,
attigāre
attigātur attigāmur attigāminī attigantur
imperfect attigerer attigerēris,
attigerēre
attigerētur attigerēmur attigerēminī attigerentur
perfect attāctus + present active subjunctive of sum
pluperfect attāctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present attige attigite
future attigitō attigitō attigitōte attiguntō
passive present attigere attigiminī
future attigitor attigitor attiguntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives attigere attigisse attāctūrum esse attigī attāctum esse attāctum īrī
participles attigēns attāctūrus attāctus attigendus,
attigundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
attigendī attigendō attigendum attigendō attāctum attāctū

References[edit]

  • attigo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • attigo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.