bérlemény

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 02:53, 9 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

Etymology

bérel (to rent) +‎ -emény (noun-forming suffix indicating the object of the action)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbeːrlɛmeːɲ]
  • Hyphenation: bér‧le‧mény

Noun

bérlemény (plural bérlemények)

  1. tenement, rental (a rented or leased property, real estate, land, etc.)

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative bérlemény bérlemények
accusative bérleményt bérleményeket
dative bérleménynek bérleményeknek
instrumental bérleménnyel bérleményekkel
causal-final bérleményért bérleményekért
translative bérleménnyé bérleményekké
terminative bérleményig bérleményekig
essive-formal bérleményként bérleményekként
essive-modal
inessive bérleményben bérleményekben
superessive bérleményen bérleményeken
adessive bérleménynél bérleményeknél
illative bérleménybe bérleményekbe
sublative bérleményre bérleményekre
allative bérleményhez bérleményekhez
elative bérleményből bérleményekből
delative bérleményről bérleményekről
ablative bérleménytől bérleményektől
non-attributive
possessive - singular
bérleményé bérleményeké
non-attributive
possessive - plural
bérleményéi bérleményekéi
Possessive forms of bérlemény
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. bérleményem bérleményeim
2nd person sing. bérleményed bérleményeid
3rd person sing. bérleménye bérleményei
1st person plural bérleményünk bérleményeink
2nd person plural bérleményetek bérleményeitek
3rd person plural bérleményük bérleményeik