błyszczka

See also: błyszczką

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbwɨʂ.t͡ʂka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨʂt͡ʂka
• Syllabification: błysz‧czka

Etymology 1

From błyszczeć +‎ -ka. First attested in 1852.

Noun

błyszczka f

1. (fishing) lure

   Synonyms: błysk, błystka, błyszcz

2. (obsolete) perennial ryegrass (Lolium perenne)

   Synonym: życica trwała

Declension

Declension of błyszczka

	singular	plural
nominative	błyszczka	błyszczki
genitive	błyszczki	błyszczek
dative	błyszczce	błyszczkom
accusative	błyszczkę	błyszczki
instrumental	błyszczką	błyszczkami
locative	błyszczce	błyszczkach
vocative	błyszczko	błyszczki

Derived terms

nouns

• błyszczka jarzynówka

 

Related terms

adjectives

• błyskawicowy
• błyskawiczny
• błyskotliwy
• błyskotny
• błyskowy
• błyszczący

 

adverbs

• błyskawicowo
• błyskawicznie
• błyskotliwie
• błyskotnie
• błyszcząco

 

nouns

• błysk
• błyskaniec
• błyskawica
• błyskawiczność
• błyskota
• błyskotka
• błyskotliwość
• błyskotność
• błystka
• błyszcz
• błyszczek
• błyszczyk

 

verbs

• błyskać impf, błysnąć pf
• błyskotać impf
• błyszczeć impf, zabłyszczeć pf

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

błyszczka m inan

1. genitive singular of błyszczek

Further reading

• błyszczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błyszczka in Polish dictionaries at PWN