bespioneren

Dutch

Etymology

From be- +‎ spioneren.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəspioːˈneːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧spi‧o‧ne‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

bespioneren

1. (transitive) to spy on, to scope out

Conjugation

Conjugation of bespioneren (weak, prefixed)
infinitive	bespioneren
past singular	bespioneerde
past participle	bespioneerd
infinitive	bespioneren
gerund	bespioneren n
	present tense	past tense
1st person singular	bespioneer	bespioneerde
2nd person sing. (jij)	bespioneert, bespioneer2	bespioneerde
2nd person sing. (u)	bespioneert	bespioneerde
2nd person sing. (gij)	bespioneert	bespioneerde
3rd person singular	bespioneert	bespioneerde
plural	bespioneren	bespioneerden
subjunctive sing.1	bespionere	bespioneerde
subjunctive plur.1	bespioneren	bespioneerden
imperative sing.	bespioneer
imperative plur.1	bespioneert
participles	bespionerend	bespioneerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• bespieden

Derived terms

• bespionering