bijwerken

Dutch

Etymology

From bij +‎ werken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɛi̯ʋɛrkə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bij‧wer‧ken

Verb

bijwerken

1. (transitive) to update (make something up to date)

Inflection

Conjugation of bijwerken (weak, separable)
infinitive	bijwerken
past singular	werkte bij
past participle	bijgewerkt
infinitive	bijwerken
gerund	bijwerken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	werk bij	werkte bij	bijwerk	bijwerkte
2nd person sing. (jij)	werkt bij, werk bij2	werkte bij	bijwerkt	bijwerkte
2nd person sing. (u)	werkt bij	werkte bij	bijwerkt	bijwerkte
2nd person sing. (gij)	werkt bij	werkte bij	bijwerkt	bijwerkte
3rd person singular	werkt bij	werkte bij	bijwerkt	bijwerkte
plural	werken bij	werkten bij	bijwerken	bijwerkten
subjunctive sing.1	werke bij	werkte bij	bijwerke	bijwerkte
subjunctive plur.1	werken bij	werkten bij	bijwerken	bijwerkten
imperative sing.	werk bij
imperative plur.1	werkt bij
participles	bijwerkend	bijgewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• actualiseren

Derived terms

• bijwerking

Anagrams

• werken bij