bikái

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

bika +‎ -i (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈbikaːji]
  • Hyphenation: bi‧kái

Noun[edit]

bikái

  1. third-person singular multiple-possession possessive of bika

Declension[edit]

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative bikái
accusative bikáit
dative bikáinak
instrumental bikáival
causal-final bikáiért
translative bikáivá
terminative bikáiig
essive-formal bikáiként
essive-modal bikáiul
inessive bikáiban
superessive bikáin
adessive bikáinál
illative bikáiba
sublative bikáira
allative bikáihoz
elative bikáiból
delative bikáiról
ablative bikáitól
non-attributive
possessive - singular
bikáié
non-attributive
possessive - plural
bikáiéi