bikáik
Hungarian
Etymology
bika + -ik (possessive suffix)
Pronunciation
Noun
bikáik
- third-person plural multiple-possession possessive of bika
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | bikáik | — |
accusative | bikáikat | — |
dative | bikáiknak | — |
instrumental | bikáikkal | — |
causal-final | bikáikért | — |
translative | bikáikká | — |
terminative | bikáikig | — |
essive-formal | bikáikként | — |
essive-modal | bikáikul | — |
inessive | bikáikban | — |
superessive | bikáikon | — |
adessive | bikáiknál | — |
illative | bikáikba | — |
sublative | bikáikra | — |
allative | bikáikhoz | — |
elative | bikáikból | — |
delative | bikáikról | — |
ablative | bikáiktól | — |
non-attributive possessive - singular |
bikáiké | — |
non-attributive possessive - plural |
bikáikéi | — |