bir zaman
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Ottoman Turkish بر زمان (bir zaman),[1][2][3] from بر (bir) and زمان (zaman),[4][5] equivalent to bir (“a, one, indefinite determiner”) + zaman (“time”).
Pronunciation[edit]
Adverb[edit]
- in the past, once, formerly
- Synonyms: bir zamanlar, eskiden, vaktiyle, zamanında, vaktizamanında, önceden, evvelce, evvelden, (archaic) mukaddema
- some indeterminate length of time
- Synonyms: biraz, bir süre, bir müddet
Related terms[edit]
References[edit]
- ^ Redhouse, James W. (1890) “بر زمان”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1013
- ^ Kélékian, Diran (1911) “بر زمان”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 646
- ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “بر زمان”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 686
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “bir”, in Nişanyan Sözlük
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “zaman”, in Nişanyan Sözlük
Further reading[edit]
- “bir zaman”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “bir zaman”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 620