zaman

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Zaman and zamân

English

[edit]
A zaman tree

Etymology

[edit]

From Cariban.

Noun

[edit]

zaman

  1. Albizia saman, a large tropical tree in the pea family.
    • 1995, Madison Smartt Bell, All souls' rising[1], page 327:
      On shore, the mule's pinkish ears revolved lazily in the shade of the zaman tree.

Synonyms

[edit]

See also

[edit]

Anagrams

[edit]

Azerbaijani

[edit]

Etymology

[edit]

From Persian زمان (zamân).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [zɑˈmɑn]
  • Hyphenation: za‧man
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

zaman (definite accusative zamanı, plural zamanlar)

  1. time
    Synonym: vaxt
    Zaman puldur.Time is money.
  2. (grammar) tense
    keçmiş zamanpast tense
    indiki zamanpresent tense
    gələcək zamanfuture tense

Declension

[edit]
    Declension of zaman
singular plural
nominative zaman
zamanlar
definite accusative zamanı
zamanları
dative zamana
zamanlara
locative zamanda
zamanlarda
ablative zamandan
zamanlardan
definite genitive zamanın
zamanların
    Possessive forms of zaman
nominative
singular plural
mənim (my) zamanım zamanlarım
sənin (your) zamanın zamanların
onun (his/her/its) zamanı zamanları
bizim (our) zamanımız zamanlarımız
sizin (your) zamanınız zamanlarınız
onların (their) zamanı or zamanları zamanları
accusative
singular plural
mənim (my) zamanımı zamanlarımı
sənin (your) zamanını zamanlarını
onun (his/her/its) zamanını zamanlarını
bizim (our) zamanımızı zamanlarımızı
sizin (your) zamanınızı zamanlarınızı
onların (their) zamanını or zamanlarını zamanlarını
dative
singular plural
mənim (my) zamanıma zamanlarıma
sənin (your) zamanına zamanlarına
onun (his/her/its) zamanına zamanlarına
bizim (our) zamanımıza zamanlarımıza
sizin (your) zamanınıza zamanlarınıza
onların (their) zamanına or zamanlarına zamanlarına
locative
singular plural
mənim (my) zamanımda zamanlarımda
sənin (your) zamanında zamanlarında
onun (his/her/its) zamanında zamanlarında
bizim (our) zamanımızda zamanlarımızda
sizin (your) zamanınızda zamanlarınızda
onların (their) zamanında or zamanlarında zamanlarında
ablative
singular plural
mənim (my) zamanımdan zamanlarımdan
sənin (your) zamanından zamanlarından
onun (his/her/its) zamanından zamanlarından
bizim (our) zamanımızdan zamanlarımızdan
sizin (your) zamanınızdan zamanlarınızdan
onların (their) zamanından or zamanlarından zamanlarından
genitive
singular plural
mənim (my) zamanımın zamanlarımın
sənin (your) zamanının zamanlarının
onun (his/her/its) zamanının zamanlarının
bizim (our) zamanımızın zamanlarımızın
sizin (your) zamanınızın zamanlarınızın
onların (their) zamanının or zamanlarının zamanlarının

See also

[edit]

Indonesian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Malay zaman, from Persian زمان (zamân).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈza.man/
  • Rhymes: -aman
  • Hyphenation: za‧man

Noun

[edit]

zaman

  1. age:
    1. A particular period of time in history, as distinguished from others.
    2. A great period in the history of the Earth.
  2. era; time (a time period of indeterminate length, generally more than one year)
  3. period (a length of time in history seen as a single coherent entity)

Hyponyms

[edit]

Derived terms

[edit]

Malay

[edit]

Etymology

[edit]

From Persian زمان (zamân).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

zaman (Jawi spelling زمان)

  1. age (particular period of time in history)

Descendants

[edit]
  • Indonesian: zaman

Further reading

[edit]

Serbo-Croatian

[edit]

Etymology 1

[edit]

Borrowed from Ottoman Turkish زمان (zamân), from Persian زمان (zamân).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /zǎmaːn/
  • Hyphenation: za‧man

Noun

[edit]

zàmān m (Cyrillic spelling за̀ма̄н)

  1. (regional, Bosnia) time
  2. (regional, Bosnia) epoch, era
Declension
[edit]

Etymology 2

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *za vъ manъ; compare za, u, mána.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /zâmaːn/
  • Hyphenation: za‧man

Adverb

[edit]

zȁmān (Cyrillic spelling за̏ма̄н)

  1. in vain, futile
  2. free of charge, gratis

Slovene

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Slavic *za vъ manъ.

Pronunciation

[edit]

Adverb

[edit]

zamȁn

  1. in vain, without success
    vse je zamanit's all in vain

Quotations

[edit]

Further reading

[edit]
  • zaman”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish زمان (zamân), from Old Anatolian Turkish زمان (zamân), from Persian زمان (zamân).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [zɑˈmɑn]
  • IPA(key): [zɑˈmɑːn] (when followed by a vowel)
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

zaman (definite accusative zamanı, plural zamanlar)

  1. time (progression into the future with the passing of present and past events)
  2. duration
    Synonym: süre
  3. interval (of time)
    Synonym: ara
  4. epoch, era
    Synonyms: çağ, dönem
  5. (grammar) tense

Declension

[edit]
Inflection
Nominative zaman
Definite accusative zamanı
Singular Plural
Nominative zaman zamanlar
Definite accusative zamanı zamanları
Dative zamana zamanlara
Locative zamanda zamanlarda
Ablative zamandan zamanlardan
Genitive zamanın zamanların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular zamanım zamanlarım
2nd singular zamanın zamanların
3rd singular zamanı zamanları
1st plural zamanımız zamanlarımız
2nd plural zamanınız zamanlarınız
3rd plural zamanları zamanları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular zamanımı zamanlarımı
2nd singular zamanını zamanlarını
3rd singular zamanını zamanlarını
1st plural zamanımızı zamanlarımızı
2nd plural zamanınızı zamanlarınızı
3rd plural zamanlarını zamanlarını
Dative
Singular Plural
1st singular zamanıma zamanlarıma
2nd singular zamanına zamanlarına
3rd singular zamanına zamanlarına
1st plural zamanımıza zamanlarımıza
2nd plural zamanınıza zamanlarınıza
3rd plural zamanlarına zamanlarına
Locative
Singular Plural
1st singular zamanımda zamanlarımda
2nd singular zamanında zamanlarında
3rd singular zamanında zamanlarında
1st plural zamanımızda zamanlarımızda
2nd plural zamanınızda zamanlarınızda
3rd plural zamanlarında zamanlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular zamanımdan zamanlarımdan
2nd singular zamanından zamanlarından
3rd singular zamanından zamanlarından
1st plural zamanımızdan zamanlarımızdan
2nd plural zamanınızdan zamanlarınızdan
3rd plural zamanlarından zamanlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular zamanımın zamanlarımın
2nd singular zamanının zamanlarının
3rd singular zamanının zamanlarının
1st plural zamanımızın zamanlarımızın
2nd plural zamanınızın zamanlarınızın
3rd plural zamanlarının zamanlarının

Hypernyms

[edit]

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  • zaman in Reverso (Turkish-English)

Turkmen

[edit]

Etymology

[edit]

From Persian زمان (zamân).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [zɑmɑːn]
  • Hyphenation: za‧man

Noun

[edit]

zaman (definite accusative zamany, plural zamanlar)

  1. time, age, era
  2. time, occasion
  3. (grammar) tense

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • zaman” in Enedilim.com
  • zaman” in Webonary.org

Waigali

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Persian زمان (zamân).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

zaman (Nisheigram)

  1. time

Derived terms

[edit]