blac
Middle English
Adjective
blac
- Alternative form of blak
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *blaikaz. Compare Old Norse bleikr (“pale”) (Icelandic bleikur (“pale”)).
Pronunciation
Adjective
blāc (comparative blācra, superlative blācost)
- pale, shining, white
- Bede
- He hæfde blæc feax and blacne andwlitan.
- He had black hair and a pale face.
- Bede
Declension
Declension of blāc — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | blāc | blāc | blāc |
Accusative | blācne | blāce | blāc |
Genitive | blāces | blācre | blāces |
Dative | blācum | blācre | blācum |
Instrumental | blāce | blācre | blāce |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | blāce | blāca, blāce | blāc |
Accusative | blāce | blāca, blāce | blāc |
Genitive | blācra | blācra | blācra |
Dative | blācum | blācum | blācum |
Instrumental | blācum | blācum | blācum |
Declension of blāc — Weak