bloedig

See also: blödig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bloedich, equivalent to bloed +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈblu.dəx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: bloe‧dig
• Rhymes: -udəx

Adjective

bloedig (comparative bloediger, superlative bloedigst)

1. bloody (covered in blood, pertaining to bloodshed)

Inflection

Inflection of bloedig
uninflected	bloedig
inflected	bloedige
comparative	bloediger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		bloedig	bloediger	het bloedigst het bloedigste
indefinite	m./f. sing.	bloedige	bloedigere	bloedigste
	n. sing.	bloedig	bloediger	bloedigste
	plural	bloedige	bloedigere	bloedigste
definite		bloedige	bloedigere	bloedigste
partitive		bloedigs	bloedigers	—

Synonyms

• bloederig

Derived terms

• bloedigheid

Descendants

• Negerhollands: bloedig, bloetige