boekennaam

Dutch

Etymology

Compound of boek +‎ -en- +‎ naam.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbu.kəˌnaːm/
• Hyphenation: boe‧ken‧naam

Noun

boekennaam m (plural boekennamen, diminutive boekennaampje n)

1. A name, often a common name, whose use is limited to written language
   • 1932, Eigen volk, volume 4, page 75:

     Slechts als doode boekennamen gingen zij van het eene in het andere werk over.

     They passed merely as dead book names from one work into the other.

Antonyms

• volksnaam