buurt
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From Middle Dutch buurt (“district”) (also buyrte) [15th century], from ghebuerte (“surroundings”) [c. 1290] and gebuerde (“zone”) [c. 1240], related to Old High German giburida and German Börde.[1] Akin to West Frisian buert. See also gebied and Belgian Dutch synonym gebuurte.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]buurt f (plural buurten, diminutive buurtje n)
- neighborhood, part of town
- Tivoli is een buurt in Eindhoven. ― Tivoli is a neighbourhood in Eindhoven.
- vicinity, proximity
Usage notes
[edit]- The second sense is by far the most common in the fixed phrases in de buurt and uit de buurt.
Derived terms
[edit]general
toponyms
- Agniesebuurt
- Berdelingebuurte
- Bloemenbuurt
- Bouwmeesterbuurt
- Buurtje
- Buurtsdijk
- Delftbuurt
- Doesburgerbuurt
- Eilandenbuurt
- Faunabuurt
- Friezenbuurt
- Fruitbuurt
- Generalenbuurt
- Gildebuurt
- Indischebuurt
- Irisbuurt
- Kerkbuurt
- Kruidenbuurt
- Landgoederenbuurt
- Mijnbuurt
- Molenbuurt
- Oostvaardersbuurt
- Regenboogbuurt
- Rijkebuurt
- Rochusbuurt
- Schrijversbuurt
- Seizoenenbuurt
- Sieradenbuurt
- Sintenbuurt
- Sokkenbuurt
- Stationsbuurt
- Stripheldenbuurt
- 't Buurtje
- Vinkenbuurt
Descendants
[edit]References
[edit]- ^ van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “buurt”, in Etymologiebank, Meertens Institute