cild

Azerbaijani

Etymology

From Arabic جِلْد (jild).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

cild (definite accusative cildi, plural cildlər)

1. binding (spine of a book)
2. book volume, book copy

Declension

Declension of cild
	singular	plural
nominative	cild	cildlər
definite accusative	cildi	cildləri
dative	cildə	cildlərə
locative	cilddə	cildlərdə
ablative	cilddən	cildlərdən
definite genitive	cildin	cildlərin

Possessive forms of cild
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	cildim	cildlərim
sənin (“your”)	cildin	cildlərin
onun (“his/her/its”)	cildi	cildləri
bizim (“our”)	cildimiz	cildlərimiz
sizin (“your”)	cildiniz	cildləriniz
onların (“their”)	cildi or cildləri	cildləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	cildimi	cildlərimi
sənin (“your”)	cildini	cildlərini
onun (“his/her/its”)	cildini	cildlərini
bizim (“our”)	cildimizi	cildlərimizi
sizin (“your”)	cildinizi	cildlərinizi
onların (“their”)	cildini or cildlərini	cildlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	cildimə	cildlərimə
sənin (“your”)	cildinə	cildlərinə
onun (“his/her/its”)	cildinə	cildlərinə
bizim (“our”)	cildimizə	cildlərimizə
sizin (“your”)	cildinizə	cildlərinizə
onların (“their”)	cildinə or cildlərinə	cildlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	cildimdə	cildlərimdə
sənin (“your”)	cildində	cildlərində
onun (“his/her/its”)	cildində	cildlərində
bizim (“our”)	cildimizdə	cildlərimizdə
sizin (“your”)	cildinizdə	cildlərinizdə
onların (“their”)	cildində or cildlərində	cildlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	cildimdən	cildlərimdən
sənin (“your”)	cildindən	cildlərindən
onun (“his/her/its”)	cildindən	cildlərindən
bizim (“our”)	cildimizdən	cildlərimizdən
sizin (“your”)	cildinizdən	cildlərinizdən
onların (“their”)	cildindən or cildlərindən	cildlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	cildimin	cildlərimin
sənin (“your”)	cildinin	cildlərinin
onun (“his/her/its”)	cildinin	cildlərinin
bizim (“our”)	cildimizin	cildlərimizin
sizin (“your”)	cildinizin	cildlərinizin
onların (“their”)	cildinin or cildlərinin	cildlərinin

Derived terms

• çoxcildli (“multivolume”)

Further reading

• “cild” in Obastan.com.

Middle English

Noun

cild

1. (Early Middle English) Alternative form of child

Old English

Etymology

From Proto-West Germanic *kilþ, *kelþ, from Proto-Germanic *kelþaz (“womb; fetus”).

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʃild/, [t͡ʃiɫd]

Noun

ċild n

1. child
   • late 10th century, Ælfric, "Saint Basilius, Bishop"

     He be-het þæt he wolde and se halga ge-bæd for þæt seoce cyld and him wæs sona bet.

     He promised that he would, and the saint prayed for the sick child, and he was instantly better.

   • late 9th century, King Alfred's translation of Boethius' The Consolation of Philosophy

     Þā ċildru rīdaþ on heora stafum and maniġfealde plegan plegaþ þǣr hīe hyriaþ ealdum mannum.

     The children ride their sticks and play all kinds of games where they imitate adults.

   • c. 992, Ælfric, “The Deposition of St. Cuthbert, Bishop”

     Sē ēadega Cūðbeorht, þā þā hē wæs eahtawintre ċild, rann swā swā him his nytenlīċe ield tyhte plegende mid his efnealdum.

     The blessed Cuthbert, when he was an eight-year-old child, was running around like his innocent age urged him to do and playing with his peers.

2. baby
   • c. 990, Wessex Gospels, Luke 2:12

     Ġē ġemētaþ ān ċild hræġlum bewunden and on binne āleġd.

     You will find a baby wrapped in swaddling clothes and lying in a manger.

Usage notes

• Ċild and bearn both translate "child," but they bear somewhat different shades of meaning. Bearn refers to a child of someone, and is most often found in possessive phrases such as "his child" and "her child"—like Modern English "son" and "daughter," but gender-neutral. Ċild only occasionally appears in those contexts but is the default word in all others—a gender-neutral term for "boy" or "girl." This difference can be seen in derived compounds such as ċildhād (“childhood”) and bearnlīest (“childlessness”).

Declension

Declension of ċild (strong z-stem)

Case	Singular	Plural
nominative	ċild	ċildru
accusative	ċild	ċildru
genitive	ċildes	ċildra
dative	ċilde	ċildrum

Also often appears as an a-stem:

Declension of ċild (strong a-stem)

Case	Singular	Plural
nominative	ċild	ċild
accusative	ċild	ċild
genitive	ċildes	ċilda
dative	ċilde	ċildum

Synonyms

• bearn
• lȳtling

Hyponyms

• cniht (“boy”)
• mæġden (“girl”)

Derived terms

• ċildclāþ (“swaddling cloth”)
• ċildfēdende (“nursing”)
• ċildhād (“childhood”)
• ċildhama (“womb”)
• ċildisċ (“childish”)
• ċildlīċ (“childlike”)
• ċildra hierde (“pedagogue”)
• ċildra mæssedæġ (“Childermas”)
• cnihtċild (“male child”)
• cradolċild (“baby”)
• hyseċild (“male child”)
• fōstorċild (“foster child”)
• mǣġċild (“child relative”)
• mæġdenċild (“female child”)
• munucċild (“child training to be a monk”)
• leornungċild (“student”)
• stēopċild (“orphan”)
• wǣpnedċild (“male child”)
• wīfċild (“female child”)

Descendants

• Middle English: child
  • English: child
  • Scots: child