collectief

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French collectif.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌkɔ.lɛkˈtif/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: col‧lec‧tief
  • Rhymes: -if

Adjective

[edit]

collectief (not comparable)

  1. collective

Declension

[edit]
Declension of collectief
uninflected collectief
inflected collectieve
comparative
positive
predicative/adverbial collectief
indefinite m./f. sing. collectieve
n. sing. collectief
plural collectieve
definite collectieve
partitive collectiefs

Descendants

[edit]
  • Indonesian: kolèktif

Noun

[edit]

collectief n (plural collectieven)

  1. a group, a collective
  2. (grammar) a collective noun
  3. a collective farm
[edit]