connotatie

Dutch

Etymology

Borrowed from Latin connotātiō, from connoto, from con- + noto (“to write next to”).

Semantically equivalent to connoteren +‎ -atie; or con- +‎ notatie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌkɔ.noːˈtaː.(t)si/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: con‧no‧ta‧tie
• Rhymes: -aːtsi

Noun

connotatie f (plural connotaties, diminutive connotatietje n)

1. connotation

   De connotatie van het woord "thuis" kan warmte en gezelligheid oproepen.

   The connotation of the word "home" can evoke warmth and coziness.

   In de poëzie worden vaak woorden gekozen vanwege hun specifieke connotaties en emotionele betekenissen.

   In poetry, words are often chosen for their specific connotations and emotional meanings.

   De term heeft zowel positieve als negatieve connotaties, afhankelijk van de context waarin het wordt gebruikt.

   The term has both positive and negative connotations, depending on the context in which it is used.