conpulso

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

conpulsō (present infinitive conpulsāre, perfect active conpulsāvī, supine conpulsātum); first conjugation

  1. to batter, pound
  2. to be at war with

Conjugation[edit]

   Conjugation of conpulsō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present conpulsō conpulsās conpulsat conpulsāmus conpulsātis conpulsant
imperfect conpulsābam conpulsābās conpulsābat conpulsābāmus conpulsābātis conpulsābant
future conpulsābō conpulsābis conpulsābit conpulsābimus conpulsābitis conpulsābunt
perfect conpulsāvī conpulsāvistī conpulsāvit conpulsāvimus conpulsāvistis conpulsāvērunt,
conpulsāvēre
pluperfect conpulsāveram conpulsāverās conpulsāverat conpulsāverāmus conpulsāverātis conpulsāverant
future perfect conpulsāverō conpulsāveris conpulsāverit conpulsāverimus conpulsāveritis conpulsāverint
passive present conpulsor conpulsāris,
conpulsāre
conpulsātur conpulsāmur conpulsāminī conpulsantur
imperfect conpulsābar conpulsābāris,
conpulsābāre
conpulsābātur conpulsābāmur conpulsābāminī conpulsābantur
future conpulsābor conpulsāberis,
conpulsābere
conpulsābitur conpulsābimur conpulsābiminī conpulsābuntur
perfect conpulsātus + present active indicative of sum
pluperfect conpulsātus + imperfect active indicative of sum
future perfect conpulsātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present conpulsem conpulsēs conpulset conpulsēmus conpulsētis conpulsent
imperfect conpulsārem conpulsārēs conpulsāret conpulsārēmus conpulsārētis conpulsārent
perfect conpulsāverim conpulsāverīs conpulsāverit conpulsāverīmus conpulsāverītis conpulsāverint
pluperfect conpulsāvissem conpulsāvissēs conpulsāvisset conpulsāvissēmus conpulsāvissētis conpulsāvissent
passive present conpulser conpulsēris,
conpulsēre
conpulsētur conpulsēmur conpulsēminī conpulsentur
imperfect conpulsārer conpulsārēris,
conpulsārēre
conpulsārētur conpulsārēmur conpulsārēminī conpulsārentur
perfect conpulsātus + present active subjunctive of sum
pluperfect conpulsātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present conpulsā conpulsāte
future conpulsātō conpulsātō conpulsātōte conpulsantō
passive present conpulsāre conpulsāminī
future conpulsātor conpulsātor conpulsantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives conpulsāre conpulsāvisse conpulsātūrum esse conpulsārī conpulsātum esse conpulsātum īrī
participles conpulsāns conpulsātūrus conpulsātus conpulsandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
conpulsandī conpulsandō conpulsandum conpulsandō conpulsātum conpulsātū

Participle[edit]

conpulsō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of conpulsus

References[edit]