consaucio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From con- +‎ sauciō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

cōnsauciō (present infinitive cōnsauciāre, perfect active cōnsauciāvī, supine cōnsauciātum); first conjugation

  1. (transitive, rare) to wound or injure severely

Conjugation[edit]

   Conjugation of cōnsauciō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present cōnsauciō cōnsauciās cōnsauciat cōnsauciāmus cōnsauciātis cōnsauciant
imperfect cōnsauciābam cōnsauciābās cōnsauciābat cōnsauciābāmus cōnsauciābātis cōnsauciābant
future cōnsauciābō cōnsauciābis cōnsauciābit cōnsauciābimus cōnsauciābitis cōnsauciābunt
perfect cōnsauciāvī cōnsauciāvistī cōnsauciāvit cōnsauciāvimus cōnsauciāvistis cōnsauciāvērunt,
cōnsauciāvēre
pluperfect cōnsauciāveram cōnsauciāverās cōnsauciāverat cōnsauciāverāmus cōnsauciāverātis cōnsauciāverant
future perfect cōnsauciāverō cōnsauciāveris cōnsauciāverit cōnsauciāverimus cōnsauciāveritis cōnsauciāverint
passive present cōnsaucior cōnsauciāris,
cōnsauciāre
cōnsauciātur cōnsauciāmur cōnsauciāminī cōnsauciantur
imperfect cōnsauciābar cōnsauciābāris,
cōnsauciābāre
cōnsauciābātur cōnsauciābāmur cōnsauciābāminī cōnsauciābantur
future cōnsauciābor cōnsauciāberis,
cōnsauciābere
cōnsauciābitur cōnsauciābimur cōnsauciābiminī cōnsauciābuntur
perfect cōnsauciātus + present active indicative of sum
pluperfect cōnsauciātus + imperfect active indicative of sum
future perfect cōnsauciātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present cōnsauciem cōnsauciēs cōnsauciet cōnsauciēmus cōnsauciētis cōnsaucient
imperfect cōnsauciārem cōnsauciārēs cōnsauciāret cōnsauciārēmus cōnsauciārētis cōnsauciārent
perfect cōnsauciāverim cōnsauciāverīs cōnsauciāverit cōnsauciāverīmus cōnsauciāverītis cōnsauciāverint
pluperfect cōnsauciāvissem cōnsauciāvissēs cōnsauciāvisset cōnsauciāvissēmus cōnsauciāvissētis cōnsauciāvissent
passive present cōnsaucier cōnsauciēris,
cōnsauciēre
cōnsauciētur cōnsauciēmur cōnsauciēminī cōnsaucientur
imperfect cōnsauciārer cōnsauciārēris,
cōnsauciārēre
cōnsauciārētur cōnsauciārēmur cōnsauciārēminī cōnsauciārentur
perfect cōnsauciātus + present active subjunctive of sum
pluperfect cōnsauciātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present cōnsauciā cōnsauciāte
future cōnsauciātō cōnsauciātō cōnsauciātōte cōnsauciantō
passive present cōnsauciāre cōnsauciāminī
future cōnsauciātor cōnsauciātor cōnsauciantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives cōnsauciāre cōnsauciāvisse cōnsauciātūrum esse cōnsauciārī cōnsauciātum esse cōnsauciātum īrī
participles cōnsauciāns cōnsauciātūrus cōnsauciātus cōnsauciandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
cōnsauciandī cōnsauciandō cōnsauciandum cōnsauciandō cōnsauciātum cōnsauciātū

References[edit]

  • consaucio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • consaucio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.