daadwerkelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From daad +‎ werkelijk.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌdaːtˈʋɛr.kə.lək/
  • (file)
  • Hyphenation: daad‧wer‧ke‧lijk

Adverb[edit]

daadwerkelijk

  1. effectively, actually

Adjective[edit]

daadwerkelijk (not comparable)

  1. actual

Inflection[edit]

Inflection of daadwerkelijk
uninflected daadwerkelijk
inflected daadwerkelijke
comparative
positive
predicative/adverbial daadwerkelijk
indefinite m./f. sing. daadwerkelijke
n. sing. daadwerkelijk
plural daadwerkelijke
definite daadwerkelijke
partitive daadwerkelijks