dantei

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

Dante +‎ -i (adjective-forming suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈdɒntɛji]
  • Hyphenation: dan‧tei
  • Rhymes: -ji

Adjective[edit]

dantei (comparative danteibb, superlative legdanteibb)

  1. Dantesque (of, relating to, or in the style of Dante)

Declension[edit]

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative dantei danteiek
accusative danteit danteieket
dative danteinek danteieknek
instrumental danteivel danteiekkel
causal-final danteiért danteiekért
translative danteivé danteiekké
terminative danteiig danteiekig
essive-formal danteiként danteiekként
essive-modal
inessive danteiben danteiekben
superessive dantein danteieken
adessive danteinél danteieknél
illative danteibe danteiekbe
sublative danteire danteiekre
allative danteihez danteiekhez
elative danteiből danteiekből
delative danteiről danteiekről
ablative danteitől danteiektől
non-attributive
possessive - singular
danteié danteieké
non-attributive
possessive - plural
danteiéi danteiekéi

or

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative dantei danteiak
accusative danteit danteiakat
dative danteinak danteiaknak
instrumental danteival danteiakkal
causal-final danteiért danteiakért
translative danteivá danteiakká
terminative danteiig danteiakig
essive-formal danteiként danteiakként
essive-modal
inessive danteiban danteiakban
superessive dantein danteiakon
adessive danteinál danteiaknál
illative danteiba danteiakba
sublative danteira danteiakra
allative danteihoz danteiakhoz
elative danteiból danteiakból
delative danteiról danteiakról
ablative danteitól danteiaktól
non-attributive
possessive - singular
danteié danteiaké
non-attributive
possessive - plural
danteiéi danteiakéi

Japanese[edit]

Romanization[edit]

dantei

  1. Rōmaji transcription of だんてい