diófám

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

diófa +‎ -m (my, possessive suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈdijoːfaːm]
  • Hyphenation: dió‧fám

Noun

[edit]

diófám

  1. first-person singular single-possession possessive of diófa

Declension

[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative diófám
accusative diófámat
dative diófámnak
instrumental diófámmal
causal-final diófámért
translative diófámmá
terminative diófámig
essive-formal diófámként
essive-modal diófámul
inessive diófámban
superessive diófámon
adessive diófámnál
illative diófámba
sublative diófámra
allative diófámhoz
elative diófámból
delative diófámról
ablative diófámtól
non-attributive
possessive - singular
diófámé
non-attributive
possessive - plural
diófáméi